Pingwin

Pingwiny to ptaki nieloty występujące wyłącznie na półkuli południowej. Zamieszkują zimne morza i oceany, a na lądzie pojawia się w strefie brzegowej. Najwięcej pingwinów żyje wokół Antarktydy, w okolicach Nowej Zelandii, na południowych krańcach Ameryki Południowej i Afryki. 

Najdalej na północy pingwiny można spotkać na wyspie Galapagos należącej do Ekwadoru.

Pingwiny choć mają skrzydła, to nie latają, za to świetnie pływają i nurkują. Ułatwia im to zdobywanie pożywienia. Ich dieta składa się głównie z ryb, ale chętnie jedzą też skorupiaki i głowonogi. Mimo że nie mają zębów, to doskonale radzą sobie z łapaniem zwierzyny. Służy im do tego język z wypustkami.

Pingwiny żyją w niekiedy wielotysięcznych koloniach. Mimo tego, gdy znajdą partnera lub partnerkę, to są im wierni do końca życia. Samice składają jedno lub dwa jaja, ale wysiaduje je samiec. Ogrzewa je on, trzymając je na stopach i okrywa fałdem swojego brzucha. W tym czasie głównie śpi, nic nie pije i nie je. Samiec wysiaduje jaja, gdyż spala i traci tkankę tłuszczową (zapewniającą ciepło) o wiele wolniej niż jego partnerka.

Samica w tym czasie, by uzupełnić zapasy tłuszczu i energię, poszukuje jedzenia. Zdarza się, że znacznie oddala się od kolonii, a jej wędrówka trwa nawet 2 miesiące. Po tym czasie zawsze wraca do swojego partnera.

Pisklęta po wykluciu szybko stają się samodzielna. Już w wieku 2 miesięcy przychodzą do rodziców tylko wtedy, gdy głodnieją. Resztę czasu spędzają ze swoimi rówieśnikami.

Pingwin może mieć do ok. 115 cm wysokości. Poznasz go po:

Dziób pingwina może mieć różny kształt. Ptaki te mają dobrze rozwinięty słuch, a ich oczy są większe niż ich mózgi. Dzięki nim pingwiny świetnie widzą pod wodą (pod którą mogą spędzić aż 20 minut!), jednak na lądzie są krótkowidzami. Również ich nogi i skrzydła o wiele lepiej spisują się w oceanie niż na powierzchni ziemi. Pingwiny niezgrabnie chodzą po lądzie, dlatego często ślizgają się na brzuchu. Nogi służą im wtedy jedynie do odpychania się. Ptaki te przed mrozem chronią zarówno pióra, jak i gruba warstwa tkanki tłuszczowej.

Wszystkie żyjące gatunki pingwinów są objęte ochroną i znalazły się w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych. Szacuje się, że w ostatnich latach liczebność ich populacji spadła o aż 80%.

Dawniej człowiek polował na pingwiny i ich jaja, aby je jeść. Z ich skór robiono między innymi galanterię. W XIX i w XX wieku polowano na nie, aby pozyskać ich tłuszcz, który wykorzystywano w oświetleniu i jako paliwo.

Dziś największym problem pingwinów są ocieplenie klimatu (szybko topniejący lód sezonowy) i utarta siedlisk. Drastyczne zmniejszenie ich liczebności to również efekt zanieczyszczenia oceanów (śmieciami i olejami) oraz wprowadzenie gatunków inwazyjnych. Pingwiny są także łakomym kąskiem dla drapieżników żyjących na w wodzie i na ladzie (lampartów morskich) oraz w powietrzu (dla wydrzyków).