Humbak
Humbak (Megaptera novaeangliae) albo inaczej długopłetwiec oceaniczny to gatunek ssaka z rodziny płetwalowatych. Znany z charakterystycznego wygięcia grzbietu podczas nurkowania oraz wydawania dźwięków podczas komunikacji.
Humbak - najważniejsze informacje
Gdzie żyją humbaki?
Humbak, a inaczej długopłetwiec oceaniczny, żyje w wodach wszystkich oceanów na obu półkulach i dopływa także do granicy lodu. Ssaki te na czas godów migrują w rejony tropikalne. Natomiast latem przebywa w wodach arktycznych, które są bogatsze w pożywienie dla tego zwierzęcia.
Humbaki to samotnicy. Zdarza się, że tworzą przejściowe stada, które rozpadają się już po kilku godzinach. Prowadzą aktywny tryb życia i mimo swoich dużych rozmiarów często wyskakują nad tafle wody lub uderzają płetwami o jej powierzchnię.
Humbaki jedzą tylko latem. To wtedy zajadają dorsze, śledzie, makrele, sardele oraz kryl i drobne skorupiak, dzięki czemu magazynują zapasy tłuszczu na zimę. Samice tych ssaków rodzą co 2 lub 3 lata i to jedno młode. Małe humbaki przychodzą na świat ogonem do przodu, mają ok. 6 m długości oraz dobrze widzą i słyszą. Matka karmi je przez 6 miesięcy. Mleko samic tych zwierząt ma kolor różowy i zawartość tłuszczu ok. 50%. Młode pozostają z matką do momentu aż się usamodzielniają.
Jak wygląda humbak?
Samce mają do 17, a samice do 19 m długości. Dorosłe osobniki ważą ponad 40 ton. Humbaki mają:
- opływowe ciało z charakterystycznym garbem;
- przypominającą serce płetwę ogonową – ma ona od 2 do 3 m rozpiętości;
- płetwy piersiowe, które układają się jak skrzydła w czasie lotu, gdy zwierzę skacze ponad powierzchnię wody;
- głowę i żuchwę pokrytą guzkami – są to pozostałości po mieszkach włosowych;
- mają nawet 400 płyt fiszbinowych zamiast zębów – służą one do filtrowania pokarmu;
- podwójny otwór nosowy znajdujący się na grzbiecie – podczas wydechu za jego pomocą wypuszczają wodę z płuc. Wyrzuca ją z ogromną siła, przez co tworzy się wysoka na nawet 3 m fontanna.
Czy humbaki są pod ochroną?
Dzięki prowadzonym działaniom liczebność populacji humbaka wzrosła i dziś zwierzęta te nie są zagrożone wyginięciem.
Na humbaki polowano już od XVII wieku – dla ich tłuszczu, mięsa oraz fiszbinów. Dlatego już na początku XX wieku żyło tylko 700 osobników z tego gatunku. Jednak starania ekologów i biologów okazały się skutecznie i dziś w większość z ich populacji nie jest już zagrożona wyginięciem.
Mimo zakazu polowań na te zwierzęta, ciągle czyhają na nich niebezpieczeństwa. Obecnie humbaki są narażone na kolizje ze statkami oraz na zaplątanie w sieci rybackie.
Ciekawostki o humbakach
- Na humbakach może znajdować się nawet 500 kg muszli pąkli. Nie są one groźne dla zwierzęcia, dopóki nie otoczy ich wianuszek zawszeli – groźnych pasożytów. Mogą one spowodować poswatanie ran na skórze ogromnego ssaka.
- W 2009 roku pewien humbak zabłądził i zaobserwowano go w Tamizie w pobliżu Londynu. Na szczęście był to młody osobnik. Maluch miał „zaledwie” 9,5 m długości.
- Niektóre z samców humbaków lubią podpływać bliżej łodzi i wynurzać się – stało się to przyczyną powstania wielorybiej turystyki.
- Humbaki płci męskiej potrafią „śpiewać”. Ich pieśni trwają nawet 20 minut i składają się dźwięków o niskich tonach.
- Humbak za jednym razem jest w stanie połknąć aż kilka tysięcy ryb.
- Ciąża u humbaków trwa 11,5 miesiąca.
