Mszyce
Mszyce (Aphidomorpha) to owady należące do pluskwiaków. Występują na całym świecie, jednak najwięcej odmian można spotkać w klimacie umiarkowanym oraz tropikalnym. Można wymienić około 4000 gatunków, a 700 z nich żyje w Polsce.
Mszyce - najważniejsze informacje
Mszyce — występowanie i środowisko
Mszyce są zaliczane do szkodników, dlatego największa ich część żeruje na roślinach rolniczych i sadowniczych, a także na warzywach, skutecznie niszcząc florę.
Problem jest duży, gdyż mszyce bardzo szybko się rozmnażają, co prowadzi do szkód na ogromną skalę. Ponadto dla tych owadów odpowiednim środowiskiem do życia są lasy, parki miejskie czy domowe ogrody.
Mszyce — tryb życia i zachowanie
Mszyce to roślinożerne insekty, które głównie żywią się sokiem roślinnym. Nadmiar pożywienia wydalają w postaci słodkiej spadzi, która stanowi smaczny pokarm między innymi dla chrząszczy.
Co ciekawe, mszyce pobierają sok z roślin i wbijają się w liście, ale nie zjadają ich. Z tego względu tak trudno jest walczyć ze szkodnikami, ponieważ wszelkie środki stosowane na powierzchni liści okazują się nieskuteczne.
Mszyce rozmnażają się w specyficzny sposób. Samice składają zapłodnione przez samców jaja tylko w okresie jesiennym, dzięki czemu są one w stanie przetrwać zimę. Wiosną wykluwają się z nich młode osobniki, wśród których znajdują się tylko samice. W kolejnych porach roku, czyli do końca wiosny oraz latem, samice nie potrzebują samców do rozmnażania, aż do czasu kolejnej jesieni, kiedy cykl się powtarza.
Mszyce żyją w koloniach i w symbiozie z mrówkami, które żywią się ich spadzią. Jednocześnie mrówki chronią je przed drapieżnikami. Ponadto wydzieliny mszyc są zbierane przez pszczoły, a tworzony z nich miód jest nazywany spadziowym.
Mszyce — anatomia
Mszyce to niewielkie owady, których wielkość ciała nie przekracza 5 milimetrów. Ponadto charakteryzują je:
- owalny kształt ciała ze szpiczasto zakończonym odwłokiem,
- głowa z małymi oczami, czułkami i aparatem gębowym, za pomocą którego owady wysysają sok z rośliny,
- zielony, żółty, kremowy, czarny lub pomarańczowy kolor,
- dwa syfony po obu stronach baryłkowatego odwłoka, a na końcu ogonek odpowiadający za wydzielanie spadzi,
- ciało pokryte woskiem, który spełnia funkcję ochronną,
- błoniaste skrzydła; jedna para jest znacznie większa od drugiej, choć często są całkowicie zredukowane,
- sześć odnóży w pełni przystosowanych do przemieszczania się po roślinach.
Ochrona i zagrożenia dla mszyc
Największym zagrożeniem dla mszyc są inne drapieżne owady, w tym głównie biedronki i osy, a także ptaki, wśród których można wymienić wróble, sikorki, jaskółki czy kosy. W niektórych środowiskach mszyce nie mają naturalnych wrogów, przez co ich populacje szybko się rozrastają. To może prowadzić do poważnych szkód w uprawach.
Z tego względu trudno w przypadku tych szkodników mówić o działaniach mających na celu ochronę populacji mszyc.
Ciekawostki o mszycach
- Mszyce mogą mieć różne kolory – zielony, żółty, kremowy, czarny lub pomarańczowy.
- Mszyce żyją w dobrej symbiozie z mrówkami, które chronią je przed drapieżnikami.
- Największym zagrożeniem dla mszyc jest biedronka.
- W świecie mszyc dominują samice, które mogą samodzielnie doprowadzać do rozmnażania populacji bez udziału samca.
- Samce niektórych gatunków mszyc po kopulacji pozostawiają na grzbiecie samicy wydzielinę, która jest sygnałem dla innych samców.
- Kopulacja u mszyc w zależności od gatunku przebiega z kontaktem brzuszno-grzbietowym, co jest naturalne w świecie owadów oraz brzuszno-brzusznym – taka pozycja jest ewenementem wśród insektów.
