Pyton

Czwartek, 2 listopada 2023 (11:52) Aktualizacja Wtorek, 23 stycznia 2024 (13:53)
Pytony (Pythonidae) to rodzina dużych, niejadowitych węży (dusicieli), znanych z ich imponujących rozmiarów. Są one głównie naziemnymi gadami, chociaż niektóre gatunki potrafią również dobrze pływać. Występują głównie w Azji, Afryce i Australii, dostosowując się do różnych środowisk, od dżungli po trawiaste równiny.
Pyton Rośliny i zwierzęta - najważniejsze informacje
Pyton birmański. /123RF/PICSEL

Pyton - najważniejsze informacje

  • Rodzina:

    pytony

  • Rząd:

    łuskonośne

  • Gromada:

    gady

  • Typ:

    strunowce / kręgowce

  • Królestwo:

    zwierzęta

Pytony — występowanie i środowisko

Pytony to niejadowite węże, które wykorzystują technikę duszenia ofiary podczas polowania. Gady te są jednymi z najpopularniejszych przedstawicieli tej grupy zwierząt, również z uwagi na występowanie w wielu obszarach świata. Pytony można spotkać głównie w różnych regionach Azji, Australii i Afryki.

Najkorzystniejszym środowiskiem dla pytonów są tereny podmokłe, w tym bagna, leśne nadbrzeża i okolice rzek. Ponadto węże te dobrze czują się także w lasach tropikalnych i na sawannach.

Pytony — tryb życia i zachowanie

Pytony stają się aktywne o zmierzchu, a także żerują nocą. W ciągu dnia skrywają się w skalnych szczelinach lub pośród roślinności. Dzięki temu unikają ekspozycji na światło słoneczne. To zwierzęta terytorialne, które bronią swojego obszaru przed innymi osobnikami.

Pytony to węże dusiciele, które polują na swoje ofiary, zwijając się wokół nich i powoli je dusząc. Ich dieta obejmuje różnorodne zwierzęta, takie jak małe ssaki, w tym głównie gryzonie, ptaki i gady. W zależności od gatunku i rozmiarów węże te mogą polować na różne zdobycze.

Chociaż pytony są mistrzami polowania, podczas którego są bardzo aktywne, to jednocześnie lubią odpoczywać. Najczęściej po udanym polowaniu mogą spędzać wiele godzin w bezruchu, trawiąc pożywienie. Niekiedy czas ten wydłuża się nawet do kilku dni lub tygodni.
Ciekawostką jest fakt, że samice pytonów często zwijają się wokół złożonych jaj, aby utrzymać dla nich odpowiednią temperaturę i wilgotność, a także chronić je przed drapieżnikami.

Pytony — anatomia

Cechy anatomiczne pytonów są bardzo charakterystyczne dla tego gatunku i jednocześnie w pełni dostosowane do jego trybu życia.
  • Dorosłe osobniki pytonów mają ciało, którego długość sięga do 10 m i może osiągać wagę ponad 100 kg.

  • Długie ciało jest silne i masywne, pozbawione kończyn i umożliwia wykonywanie ruchu wijącego w celu poruszania się.

  • Aparat szczękowy pytonów umożliwia szerokie rozwarcie paszczy, dzięki czemu mogą ofiary połykać w całości.

  • Dobrze rozwinięty wzrok oraz pionowe źrenice pozwalają na skupienie się na celu i tym samym precyzyjne polowanie na upatrzoną ofiarę.

  • Ciało pokryte jest łuskami zachodzącymi na siebie niczym żaluzje, które umożliwiają wspinanie się na nierówne powierzchnie.

  • Oczy węża pozbawione są powiek, ale są pokryte przeźroczystą łuską.

  • Język jest rozwidlony, dzięki czemu pyton może jednocześnie korzystać ze zmysłu węchu i smaku.

  • Serce pytona może się przemieszczać ze względu na brak przepony, co chroni je przed uszkodzeniem podczas przełykania dużej ofiary.

  • Ubarwienie zależy od gatunku, jednak większość pytonów ma brązowawy odcień i nieregularne, duże plamy oddzielone cienkimi pręgami w jasnożółtym kolorze.

  • Pytony mają słabo rozwinięty słuch, gdyż są pozbawione ucha środkowego, zewnętrznego i bębenka.
Podobnie jak wiele innych węży, pytony są gadami zrzucającymi swoją skórę w celu jej wymiany na nową. Proces linienia jest niezbędny podczas prawidłowego wzrostu, gdyż skóra nie rośnie razem z wężem, przez co w pewnym momencie staje się zbyt ciasna. Jej wymiana pozwala również usunąć pasożyty, co korzystnie wpływa na kondycję zdrowotną pytonów. Ponadto wężowa skóra gromadzi mnóstwo zanieczyszczeń oraz z biegiem czasu staje się szorstka. W efekcie utrudnia zwierzęciu swobodne poruszanie się, dlatego musi zostać zmieniona na nową. Częstotliwość procesów linienia jest zmienna i zależy od środowiska oraz hormonów.

Ochrona i zagrożenia dla pytonów

Wąż pyton jest gatunkiem chronionym międzynarodową konwencją CITES oraz odpowiednimi przepisami Unii Europejskiej. Dlatego istnieje wiele środków ochrony i regulacji mających na celu zapewnienie jego przetrwania i ograniczenie nielegalnego handlu. Posiadanie pytona wymaga rejestracji zgodnie z ustawą o ochronie przyrody. Ponadto wszystkie transakcje handlowe, w tym import czy eksport pytonów, muszą być odpowiednio dokumentowane, co pozwala na monitorowanie populacji.

Największym zagrożeniem dla pytonów są wspomniany nielegalny handel i jednocześnie przetrzymywanie tych zwierząt w nienaturalnych dla niego warunkach. Nieprawidłowe żywienie również negatywnie wpływa na skrócenie długości życia tego gada.

Ciekawostki o pytonach

  • Przy odpowiednich warunkach środowiskowych pytony mogą żyć w domowej hodowli nawet 30 lat.
  • Pyton siatkowy jest uznawany za najdłuższy gatunek węża na świecie.
  • Pytony nie stanowią zagrożenia dla człowieka, jednak są wystarczająco silne, aby zabić, choć nie są skore do ataków bez powodu.
  • Rozwidlony język u węży pozwala im określić kierunek, z którego dociera konkretny zapach.
  • Oczy węża pozbawione są powiek.
  • Pytony są zmiennocieplne.
  • Pytony nie przeżuwają swoich ofiar, tylko połykają je w całości.
  • Ofiary tego gatunku mogą być kilkukrotnie większe od głowy węża.
  • Pytony zapadają w sen zimowy, który może trwać do 6 miesięcy.
  • Węże są doskonałymi pływakami.

Temat Pyton znajdziesz również w serwisie:

Pyton - Wiadomości