Wiewiórki
Wiewiórki (Sciurinae) to małe gryzonie z rodziny wiewiórkowatych. Mają długi, puszysty ogon oraz zręczne łapkami, które pozwalają im na wspinaczkę i skakanie po gałęziach drzew. Są znane z ich energicznego zachowania, szybkiego biegu i umiejętności gromadzenia zapasów, zwłaszcza orzechów, które ukrywają na zimę w różnych miejscach. Wiewiórki najczęściej można spotkać w lasach liściastych oraz mieszanych. Obecnie wyróżnia się 289 gatunków wiewiórek na świecie, z czego w Polsce występują cztery.
Wiewiórki - najważniejsze informacje
Gdzie mieszkają wiewiórki?
Wiewiórki zamieszkują Europę, Azję i obie Ameryki. To zwierzęta lądowe, które preferują zalesione tereny – zarówno równinne, nizinne, jak i górskie. Niektóre gatunki z plemienia polatuchów mają specjalne błony umożliwiające lot ślizgowy na odległość nawet kilkudziesięciu metrów.
Te zwierzęta można spotkać w lasach liściastych i mieszanych. Zwykle wiewiórki to ssaki zamieszkujące korony drzew, w których tworzą gniazda lub dziuple.
Co jedzą wiewiórki?
Wiewiórki zwykle są najaktywniejsze w dzień, zwłaszcza o poranku. Te ssaki żyją samotnie i rzadko łączą się w większe grupy. Choć nie są zwierzętami terytorialnymi, to osiadają na jednym areale. Nie występuje u nich sen zimowy i wykazują aktywność przez cały rok. Natomiast podczas chłodniejszych okresów będą rzadziej wychodzić z gniazda czy dziupli.
Te ssaki należą do wszystkożernych, zatem ich pokarm stanowią ziarna, owoce, rośliny, orzechy, nasiona, grzyby, owady, jajka czy mniejsze zwierzęta. Wiewiórki są znane z magazynowania pożywienia.
Ukrywają jedzenie w dziuplach lub zakopują w ziemi. Maskują dziuple z pożywieniem za pomocą mchu, liści i mniejszych gałęzi. Ponadto, jeśli zauważą inne zwierzę, mogą udawać, że zakopują pożywienie, aby zmylić przeciwnika.
Wiewiórki są żyworodne, jednak nie łączą się w pary na stałe. Do zwyczajów godowych tych ssaków należy gonitwa sama za samicą. Opiekę nad młodymi sprawuje jedynie matka. Samica uzyskuje dojrzałość płciową w wieku 9 miesięcy, a jej ciąża trwa od 36 do 40 dni. Młode osobniki pozostają z matką aż do ukończenia 10 tygodni.
Jak wygląda wiewiórka?
Wiewiórki to niewielkie gryzonie o długości ciała wynoszącej około 30 cm i masie ciała nieprzekraczającej 400 g. Mają charakterystyczny długi ogon o puszystej sierści. Najczęściej spotyka się wiewiórki z futrem w odcieniach rudości, czerni i szarości.
U wiewiórek nie występuje silny dymorfizm płciowy, dlatego rozróżnienie samicy od samca na pierwszy rzut oka może być trudny dla człowieka. U polatuchów można zaobserwować błony lotne pomiędzy kończynami. Wiewiórki mają łapy z czterema palcami.
Czy wiewiórki są pod ochroną?
W Polsce wiewiórki pospolite są pod ochroną. Wśród zagrożeń dla nich można wymienić działalność człowieka, a także innych zwierząt z tej samej rodziny.
Wiewiórka szara to gatunek inwazyjny pochodzący z Ameryki, który rozprzestrzenił się w całej Europie.
Zagraża rodzimemu gryzoniowi poprzez ekspansje terytorialną i roznoszenie śmiertelnego wirusa. Ponadto do naturalnych wrogów wiewiórek można zaliczyć kuny, ptaki drapieżne, koty, psy a także inne gryzonie.
