Najbarwniejsza wiewiórka jest już w Polsce. Jej przysmak to cuchnący owoc

W gdańskim zoo pojawił się wiewiórczak trójbarwny, którego nazwa doskonale oddaje kaprys przyrody w kwestii wyglądu tego zwierzęcia. Ta wiewiórka sprawia bowiem wrażenie, jakby włożyła piżamę lub pomalowano ją w paski.

Grzbiet wiewiórki jest niemal czarny, łącznie z wierzchem głowy. Z kolei brzuch wraz z łapkami ma kolor rudy. Przedziela je pas białej sierści, dodający wiewiórczakowi uroku.

Niewiele ssaków na świecie, nie tylko gryzoni, ma aż tak efektowne i kontrastowe kolory. Teraz będzie można je zobaczyć w zoo w Gdańsku, które sprowadziło ten malarski kaprys natury z ogrodu Leśne Zacisze pod Kielcami.

Nasze wiewiórki pospolite mają puchaty ogon i wykorzystują go podczas przemieszczania się wśród gałęzi i konarów, a także podczas skoków. Ogon pozwala zachować równowagę, działa jak ster i spadochron. W wypadku wiewiórczaka - tym bardziej, gdyż skoczność tej wiewiórki jest wręcz niesłychana.

Zwierzę to zamieszkuje rozmaite lasy, od bardzo gęstych tropikalnych dżungli strefy równikowej aż po bardziej przerzedzone, suche lasy zwrotnikowe Azji. Jest mieszkańcem wielu krajów, od Tajlandii przez Malaje po Sumatrę i Borneo, gdzie wiewiórczak jest najliczniejszy.

I właśnie w tym zróżnicowanym środowisku wykonuje zwinne skoki, a także porusza się ze sporą gracją, nawet w gąszczu. W skakaniu po drzewach wiewiórczak jest mistrzem.

To spora wiewiórka, zresztą wiele azjatyckich wiewiórek osiąga duże rozmiary. Wiewiórczak trójbarwny dorasta do 1 kg wagi. Dla porównania: polska wiewiórka pospolita waży trzy razy mniej. Zatem tak spory gryzoń o tak efektownych barwach i dużej zwinności robi spore wrażenie.

Te rozmiary pozwalają gryzoniowi nie tylko zajadać się orzechami, nasionami czy owocami, jak nasze wiewiórki. Ten gatunek także poluje. Chwyta owady i inne bezkręgowce, np. chrząszcze czy pasikoniki, a także pająki, mrówki i termity. Plądruje ptasie gniazda.

Jej przysmakiem jest durian - duży azjatycki owoc, który słynie z cuchnącego zapachu. Durian śmierdzi tak potwornie, że w wielu krajach Azji obowiązują zakazy wnoszenia go do sklepów, urzędów, komunikacji miejskiej. Linie lotnicze nie godzą się na przewożenie tego smrodliwego owocu, a jednak ma on wielu amatorów.

Wiewiórczak należy do smakoszy durianów i zawsze chętnie zjada ten pełen fetoru smakołyk. Można wręcz odnieść wrażenie, że smród duriana go zwabia. A ponieważ zwyczajem tej wiewiórki jest to, że zabiera ona orzech czy owoc w łapki i odbiega kawałek dalej, by tam go zjeść, rośliny korzystają na rozsiewaniu.