Wiewiórki zapadają w sen zimowy. Fakt czy mit?

Obserwowanie wiewiórek należy do przyjemności, które zapewniają nam parki i lasy. Rzadko kiedy można za to spotkać te zwierzęta zimą. Co robią, kiedy warunki pogodowe stają się trudniejsze?

Aktywność wiewiórek zimą spada. Przez to rzadziej możemy je dostrzec w parkach i lasach. Pomimo to zwierzęta nie zapadają w sen zimowy. Jak w takim razie wygląda dzień wiewiórki podczas zimy?

Kiedy na zewnątrz robi się coraz chłodniej, wiewiórki ograniczają swoją aktywność do minimum. Zwykle budzą się wcześnie rano i odkopują zrobione jesienią zapasy. Mogą także szukać nowego pożywienia. W okolicach południa ponownie idą spać.

Po krótkim śnie wiewiórki mogą się budzić jeszcze raz i ponownie zaglądać do zapasów. W okolicach godziny 15-16 zwierzęta chowają się w swoich gniazdach lub dziuplach i nie wychodzą, aż do rana kolejnego dnia.

Kiedy warunki pogodowe są wyjątkowo złe — panuje silny mróz, pada silny deszcz, śnieg lub mocno wieje, wiewiórki ograniczają swoją aktywność do minimum. Zwierzęta te nie lubią marznąć, dlatego możemy mieć mylne wrażenie, że hibernują.

Najczęstszą kryjówką wiewiórek są dziuple. Zwykle ciężko je znaleźć, ponieważ są niewielkie i znajdują się w rozgałęzieniach drzew. Zwierzęta mogą jednak zamieszkiwać również gniazda. Zwykle budują je w koronach drzew. Można je jednak również spotkać na budynkach, balkonach, latarniach oraz słupach elektrycznych.

Gniazda wiewiórek są podobne do tych ptasich. Dzielą się na dwa rodzaje. Letnie nie są zbyt szczelne oraz nie mają przykrycia. Często są to stare, nieużywane ptasie gniazda, które wiewiórki przejmują. Natomiast zimowy rodzaj gniazd wyróżnia kulisty kształt. Najczęściej mają one średnice 25-45 cm i ulokowane są na wysokości od 3 do 18 metrów. Do ich budowy zwierzęta wykorzystują gałęzie, liście oraz materiały, które znajdują w swoim otoczeniu, jak sznurki czy tkaniny.

Gniazda wiewiórek są wygodne, a co najważniejsze, cechują się doskonałą izolacją. Dzięki temu zwierzęta są dobrze chronione przed zimnem oraz deszczem. W zimie różnica pomiędzy temperaturą na zewnątrz, a w środku gniazda może wynosić nawet 30 st. C.

Wiele osób może kojarzyć kreskówkowy wizerunek wiewiórki, która sprytnie chowa w kryjówkach zapasy na zimę. Okazuje się, że wizja ta ma dużo wspólnego z rzeczywistością.

Już wczesną jesienią wiewiórki zaczynają gromadzić pożywienie, które będzie przydatne w zimie. Zwykle chowają je w dziuplach lub zakopują pod ziemią. Aby uchronić się przed kradzieżą, zwierzęta przykrywają jedzenie grubą warstwą liści lub mchu.

Na zimę wiewiórki zbierają nasiona, orzechy, żołędzie, szyszki, a nawet grzyby. Mogą również zjadać pokarmy pochodzenia zwierzęcego, takie jak jaja, owady czy larwy. Podczas jednego sezonu są w stanie schować nawet kilka tysięcy orzechów. Badacze oszacowali, że zapasy wystarczą wiewiórkom na 2-3 miesiące.

Co ciekawe, chowanie zapasów przez wiewiórki jest niezwykle korzystne dla ekosystemu. Zwierzęta te charakteryzują się słabą pamięcią, przez co każdego roku gubią pewną część nasion. W ten sposób rozsiewają drzewa i rośliny.

Wiewiórki warto dokarmiać, szczególnie z końcem zimy, kiedy na świat przychodzą młode. Można to robić za pomocą orzechów laskowych lub włoskich, nasion słonecznika, a także owoców i warzyw, jak marchewka, kiwi czy jabłko. 

Zobacz także:

Krokodyl zaatakował mężczyznę. Ten obronił się w niezwykły sposób

Kot hawański podbija serca kociarzy. Cena pupila potrafi zwalić z nóg

Gdzie wyrzucić spleśniały chleb? Wciąż ląduje w złych pojemnikach