Na Roztoczu pojawił się ekstremalnie rzadki ptak. W Polsce niemal wyginął
Egzotyczne ubarwienie tego ptaka przyciąga uwagę, bo kraski w Polsce nie zaobserwujemy na co dzień. To kolejny przykład gatunku, który, choć zachwyca i imponuje, znalazł się w naszym kraju na skraju wymarcia.
Bajeczne kolory tego ptaka wyróżniają go spośród innych, które pojawiają się w Polsce. Turkusowo- szafirowe pióra na głowie i tułowiu kontrastują z brązowymi "okularami" i zewnętrzną stroną skrzydeł. Ujrzeć kraskę w Polsce to jakby dotknąć białego kruka. Te piękne ptaki wycofały się z Polski.
Kolorowa kraska w Polsce. Teraz to niemal niemożliwe
Kolorowa kraska (Coracias garrulus) została całkiem niedawno zaobserwowana na terenach Nadleśnictwa Tomaszów.
Nadleśnictwo informuje, że do obserwacji doszło w jego wschodniej części. Leśnicy mówią zarazem, że z uwagi na ekstremalną rzadkość tego zjawiska, nie będą podawać więcej szczegółów. Skąd tak rzadki w Polsce ptak pojawił się nieopodal granicy z Ukrainą?
Na podstawie jednej obserwacji trudno określić czy widziany ptak zrobił sobie w Polsce przystanek w trakcie podróży do Afryki (kraska jest ptakiem wędrownym), czy to jedno z nielicznych stworzeń tego gatunku, które bytuje na stałe w Polsce.
Lata jak wrona
To ptak wyjątkowo rzadki - polska populacja drastycznie zmniejszała się od lat 70. XX wieku. Szacowano, że w tamtym okresie mieliśmy w kraju kilkaset par krasek, aż nastąpił moment zwrotny - każdego roku ptaków ubywało, a obecnie w kraju występuje prawdopodobnie tylko kilkanaście par.
Kraskę sklasyfikowano więc jako gatunek będący na skraju wymarcia na terenie Polski. Oblicze kraski można podziwiać za to na muralu znajdującym się na jednym z krakowskich osiedli.
Kraska jest umieszczona na Czerwonej Liście Ptaków Polski, jako gatunek krytycznie zagrożony. Jest też objęta ścisłą ochroną gatunkową.
Kraskę łatwo rozpoznać ze względu na niebywałe dla polskiej awifauny ubarwienie. W oczy rzucają się jej turkusowe i granatowe pióra. Sposobem lotu przypomina grzywacza lub wronę, a wielkością kawkę lub sójkę, która również charakteryzuje się podobną gamą kolorystyczną, co kraska.
Na świecie kraska nie jest tak nieliczna jak w Polsce, ale globalny trend liczebności populacji uznawany jest za spadkowy. Gatunek wpisany jest na listach konwencji berneńskiej i bońskiej, a Dyrektywa Ptasia uznaje ją za gatunek szczególnej troski.
Do największych zagrożeń, które wpływają niekorzystanie na utrzymanie populacji należą zmiany w krajobrazie, niedobór drzew, w których mogą składać jaja, czy stosowanie chemicznych środków, takich jak pestycydy.
