Przemysław Białkowski podcast: Zwierzęta
Niektóre zwierzęta (takie jak wilki czy diabły tasmańskie) mimo swoich unikalnych cech zyskały sobie wśród ludzi bardzo złą opinię. Dlaczego tak się dzieje? Gościem Przemysława Białkowskiego jest Radosław Nawrot – z wykształcenia prawnik, z zawodu – dziennikarz sportowy, ale także pasjonat przyrody i autor artykułów na ten temat, w tym dla Zielonej Interii.
Wiele zwierząt, takich jak wilki czy nietoperze, zdążyło zdobyć bardzo złą sławę wśród ludzi. Jak się okazuje - zupełnie bezpodstawnie. Wilk to zwierzę symboliczne szczególnie dla polskiej przyrody, bo stanowi o jej renesansie w ostatnich dziesięcioleciach.
Czarny PR niewinnych zwierząt
Mimo negatywnych mitów i legend, jakie przez wieki niesprawiedliwie utrwalano na temat wilków, gatunek ten może poszczycić się wieloma wyjątkowymi cechami, np. tworzeniem grup rodzinnych. Zwierzęta dbają o siebie nawzajem, współpracują i tworzą trwałe relacje.
Zobacz również:
- Jesteśmy bardzo niesprawiedliwi wobec przyrody i wobec zwierząt. Przykładem mogą być nietoperze-wampiry, które budzą przerażenie, bo żywią się krwią i są symbolem wszystkiego co najgorsze. Mało kto wie, że wampiry są nietoperzami, które potrafią zadbać o swoich bliskich i znajomych, którzy są słabsi - zauważa Radosław Nawrot.
- Kiedy zaczynamy rozumieć prawidła, jakie rządzą przyrodą i mechanizmy, jakie w niej występują, łatwiej nam będzie tę przyrodę zaakceptować, polubić i przede wszystkim zrozumieć - mówi dziennikarz.
Innym przykładem owianego złą sławą zwierzęcia jest diabeł tasmański - nazywany także "szczeniakiem Belzebuba" - o którym Radosław Nawrot pisze w swojej książce "Australia, no worries!". Gatunek zniknął wiele tysięcy lat temu z kontynentalnej Australii, po czym został reintrodukowany. Zwierzę, mimo bardzo złej opinii, jest po prostu torbaczem, który "przestawił się" na dietę mięsną. Drapieżniki zazwyczaj nie spotykały się z sympatią ludzi. Sytuację diabła pogarsza fakt, że wydaje on nieprzyjemne, przypominające ludzki krzyk odgłosy.
