Wchodzą na najwyższe góry w Polsce. Przyciąga je coś, czym się brzydzimy

Lisy nie kojarzą nam się z fauną górską i uważamy je za drapieżniki raczej nizin, lasów, pól. Niesłusznie, bowiem na wielu obszarach swego ogromnego zasięgu lis rudy występuje również w górach.

Jest jednym z największych oportunistów świata wśród drapieżnych ssaków, dostosowuje się do nowych warunków szybko i bezproblemowo, a jego zasięg jest wręcz imponujący.

Lis rudy jest zwierzęciem Eurazji i Ameryki Północnej, a południowa krawędź jego zasięgu to tereny Ameryki Środkowej w Meksyku. W Eurazji spotykamy go od Laponii i rosyjskiej tundry aż po Indie, Bliski Wschód i Półwysep Arabski oraz północne Indochiny. Zwierzę występuje także w krajach Maghrebu i dolinie Nilu w Egipcie.

Na tym wielkim obszarze lisy tworzą wiele podgatunków, zamieszkują rozmaite środowiska, od tundry po pustynię. Warto też pamiętać, że jako gatunek inwazyjny lis rudy zaadaptował się nawet w Australii.

Uważa się, że w górach Europy, takich jak Karpaty (w tym Tatry), Alpy czy Pireneje lisy rude żyją do wysokości 2400 m. n.p.m., a zatem położona na wysokości 2159 m n.p.m. przełęcz Zawrat w Tatrach Wysokich bez problemu mieści się w tym zakresie.

Mało kto jednak jest świadomy, że już w górach Azji, takich jak Himalaje czy Pamir, lisy potrafią żyć i polować znacznie wyżej, na wysokościach ponad 5000 m. n.p.m.

Niemniej widok lisów wysoko w Tatrach jest na tyle osobliwy, że turyści, którzy je napotkali, natychmiast podzielili się nimi w mediach społecznościowych. Na profilu Tatromaniacy pojawiły się zdjęcia lisa z przełęczy Zawrat, które wykonała turystka pani Joanna. "Pierwszy raz widziałam go na takiej wysokości" - napisała. Lis stał tuż przy tabliczkach informacyjnych, na śniegu.

Z kolei na profilu Tatry opublikowano film pokazujący lisa biegnącego po śniegu na Kasprowym Wierchu, a zatem na wysokości 1987 m. n.p.m. Zwierzę wspięło się na taką wysokość. "Jest kozak, nie ma dwóch zdań. Najlepszy z najlepszych" - komentują obserwujący.

Lis biegnie po śniegu, po czym bez specjalnych obaw podchodzi do ludzi o obwąchuje turystów.

I to może dać do myślenia. Mamy do czynienia z lisem oswojonym z widokiem ludzi. Zwierzę nie tylko się ich nie boi, ale podchodzi do nich. Gdy obwąchuje, zapewne szuka pożywienia.

Góry są miejscem z ograniczoną dostępnością pokarmu. Lisy pod śniegiem są w stanie znaleźć gryzonie, na które polują zimą dzięki specjalnej konstrukcji swoich pysków. To odkrycie ostatnich lat, pysk lisa jest zbudowany właśnie tak, by bez problemu przebijać pokrywę śnieżną po namierzeniu gryzonia.

Lisy jako oportuniści zapuszczają się tu jednak nie tyle po gryzonie, co po odpady. To znaczy, że ludzie zostawiają wysoko w górach dość śmieci, aby zwierzęta skusiły się na wspinaczkę. Oczywiście bywa także, że turyści wprost dokarmiają lisy.

Skoro odpady przyciągają je do miast, to dzieje się tak i w górach. Tatrzański Park Narodowy już w zeszłym roku apelował, aby nie zachęcać zwierząt. Nie dokarmiać i nie wabić ich, gdyż to zakłóca naturalne procesy przyrodnicze.

Lis jest drapieżnikiem, ale potrafi zjeść niemal wszystko, łącznie ze słodyczami i innymi przysmakami, które ludzie zabierają ze sobą na wędrówki.