Sinice
Sinice (Cyanobacteria) jeszcze do niedawna, ze względu na zdolność do fotosyntezy, były kwalifikowane jako rośliny, natomiast współczesna nauka zalicza je do królestwa bakterii. Występują m.in. w Morzu Bałtyckim. Sinice lubią wysokie temperatury, nie przeszkadzają im zanieczyszczenia. Wykazują odporność na wysokie temperatury, przez co można je spotkać w wielu akwenach – nie tylko morskich, ale również w jeziorach. Ponadto występują także w glebach i mają zdolności do przetrwania suszy.
Sinice należą do organizmów samożywnych, które wykazują zdolności fotosyntezy. Natomiast zdarzają się także gatunki cudzożywne. Sinice są również zaliczane do organizmów jednokomórkowych i tworzą kolonie.
W przypadku zgromadzeń niciowatych można wyróżnić dwa typy: pleurokapsalny i trychomowy.
Sinice – anatomia
Sinice nie mają jądra komórkowego, przez co są zaliczane do królestwa bakterii. W ich wewnętrznych błonach znajdują się tylakoidy zawierające chlorofil, który umożliwia zjawisko fotosyntezy. Ponadto w zależności od rodziny sinic, znajduje się w nich także inne barwniki, np. fikocyjanine, karoten czy fikoerytryne.
Sinice rozmnażają się poprzez podział komórki. Następuje rozerwanie nici i w efekcie wytworzenie się nowych baterii.
Ciekawostki o sinicach
- Czy sinice mają pozytywne oddziaływanie?
Tak. Sinice przyczyniają się do produkcji tlenu i wzbogacania gleby o związki azotowe.
- Czy wszystkie sinice mają właściwości trujące?
Sinice przyczyniają się do powstawania toksycznych zakwitów, które negatywnie oddziałują na zdrowie człowieka i innych organizmów. Najczęściej dochodzi do tego przy wysokich temperaturach. Pojawienie się sinic świadczy również o zanieczyszczeniu akwenu.
