Kot czy kotka. Jak rozpoznać płeć mruczka?

Kilkudniowe kociaki nie mają jeszcze widocznych charakterystycznych dla samców i samic cech. Dlatego, aby nabrać pewność co do płci zwierzaka, trzeba zaczekać kilka tygodni. Wcześniej można jedynie snuć przypuszczenia. Jak odróżnić kota od kotki, zanim ich narządy płciowe nabiorą ostatecznych kształtów?

Niektórzy zakładają, że w jednym miocie muszą się pojawić osobniki obu płci. Dlatego zwracają uwagę na różnice w budowie i na podstawie zaobserwowanych cech starają się rozróżnić kota od kotki. Jednak nie jest to sposób, który w 100% pozwala rozstrzygnąć, z którą płcią mamy do czynienia. Zdarzają się bowiem mioty, w których są same samce lub odwrotnie, tylko i wyłącznie samice.

Dużo pewniejszym sposobem jest kierowanie się kolorem umaszczenia. Koty szylkretowe z domieszką kolorów takich jak pomarańczowy, brązowy oraz czarny, a także te określane jako tricolor prawie zawsze są samicami. Podobnie jest z kotkami o szarej sierści. Z kolei samce najczęściej mają rude, czarne lub białe zabarwienie futra.

Jak rozpoznać płeć kota? U nieco starszych kotów można już dosyć precyzyjnie określić płeć, sprawdzając ich budowę anatomiczną. U samców można zaobserwować delikatne pogrubienie między odbytem a ujściem cewki moczowej. Ten obszar to zalążek rozwijających się jąder. Ważna jest też odległość między odbytem a cewką. U kocurów wynosi ona od 2 do 2,5 cm.

Z kolei samice mają bardziej podłużne ujście cewki moczowej. Charakterystyczne jest także to, że znajduje się ono dosyć blisko odbytu. Wielu osobom przypomina ono pionową kreskę.

Narządy płciowe kota to niejedyna różnica anatomiczna między płciami tych zwierząt. Samice są z reguły drobniejsze. Mają smukłą budowę ciała, mniejszą głowę oraz krótsze łapy. Poruszają się bardzo zwinnie i doskonale polują.

Z kolei kocury są lepiej umięśnione. Samce bywają bardziej agresywne w sytuacji zagrożenia. Jednak jeśli nie mają motywacji do aktywności, to spędzają czas, głównie na odpoczynku.

Wszelkie różnice w wyglądzie i budowie najlepiej można zaobserwować, porównując osobniki należące do tej samej rasy. Koty nie są bowiem jednorodną grupą. Zupełnie inne cechy są widoczne u tzw. dachowców, inne zaś u rasowych Main coonów, czy kotów brytyjskich.

Mały kotek, którego płeć nie jest jeszcze do końca znana, jest nastawiony przede wszystkim na zabawę i poznawanie otaczającego go świata. Na tym etapie rozwoju nie ma widocznych dużych różnic w zwyczajach i temperamencie między samicami a samcami.

Jednak z czasem widać, że kotki i kocury zachowują się nieco inaczej. Samice są uznawane za łagodniejsze i bardziej chętne do interakcji z człowiekiem. Częściej przychodzą, aby dać się pogłaskać. Są też bardziej posłuszne i łatwiej można wpoić im pewne reguły.

Jednocześnie ujawnia się u nich instynkt związany z chęcią urodzenia potomstwa. Niekastrowane kotki mogą być bardzo agresywne.

Kocury są silnie przywiązane do swojego terytorium. W związku z tym lubią spać w newralgicznych punktach, często położonych na podwyższeniu. Uznaje się, że osobniki męskie są indywidualistami i nie wykazują chęci do interakcji z człowiekiem. Jeśli nie zostaną wysterylizowane, to z dużym prawdopodobieństwem będą znaczyć moczem należący do nich teren.

Należy pamiętać, że cechy płciowe nie zawsze są na tyle silnie zaznaczone, aby można było na podstawie samego zachowania odróżnić kota od kotki. Tylko sprawdzenie budowy narządów płciowych daje pewność, czy futrzak jest samcem, czy też samicą.