Sikorki

Sikorki występują na półkuli północnej. Żyją w Afryce, Azji, w Ameryce Północnej i w Europie. Zamieszkują różnego rodzaju środowiska. W Polsce sikorki zasiedlają niemal każdy rodzaj środowiska. 

Sikorka bogatka i modraszka żyją zarówno w lasach, jak i w miastach. Natomiast sikorki sosnówka, czubatka i czarnogłówka mieszkają wyłącznie w lesie i z dala od ludzi.

Sikorki żyją średnio aż do 12 lat. Podstawę ich diety stanowią bezkręgowce i owady – także te uważane za szkodniki (np. larwy motyli żerujących na warzywach). Ze względu na to, że są pożyteczne, ludzie decydują się dokarmiać ptaki zimą. Wtedy na ich jadłospis składają się również słonina, ziarna zbóż i orzechy. Są one inteligentne i zapamiętują, gdzie znajdują się kryjówki z jedzeniem innych zwierząt. 

Najpopularniejsze w Polsce sikorki bogatki rozpoczynają okres lęgowy w marcu lub kwietniu. Są to ptasi monogamiści, którzy zakładają gniazda w dziuplach, w szczelinach budynków i stworzonych przez człowieka budkach, a nawet w skrzynkach elektrycznych. 

Samica za jednym razem znosi od 4 do 16 jaj. Wysiaduje je ok. 2 tygodni, po czym wykluwają się młode. Zarówno samica, jak i samiec karmią i opiekują się potomstwem. Młode szybko stają się samodzielne i po ok. 3 tygodnia opuszczają rodzinne gniazdo.

Sikorki różnią się od siebie w zależności od gatunku. Mają różne ubarwienie i wielkość. Przyjmuje się, że długość ciała tych małych ptaków wynosi od 11,5 do 14 cm, a ich waga oscyluje w granicach od średnio 6 do 20 g. Sikorki mają:

W Polsce żyje 6 gatunków sikorek – modraszka, bogatka, sosnówka, czarnogłówka, czubatka i uboga. Wszystkie są pod ścisłą ochroną. Nie można także niszczyć ich gniazd, siedlisk i jaj. 

Zimą sikorki są narażone na mróz i głód. Ich naturalnymi wrogami są polujące na nie krogulce (duże, drapieżne ptaki z rodziny jastrzębiowatych) oraz kuny leśne i domowe, a także szczury.