Szerszeń azjatycki

Aktualizacja

Szerszeń azjatycki (Vespa mandarinia), znany również jako szerszeń olbrzymi, jest jednym z największych przedstawicieli rodziny osowatych. Jego obecność w ekosystemach Azji Wschodniej odgrywa kluczową rolę w równowadze przyrodniczej. W ostatnich latach rosnąca ekspansja geograficzna tego gatunku, szczególnie jego pojawienie się w nowych regionach świata, stała się przedmiotem intensywnych badań i dyskusji na temat wpływu szerszenia azjatyckiego na lokalne ekosystemy.

Populacja szerszeni azjatyckich w Europie sięga już kilku milionów osobników. Okazuje się, że prawdopodobnie wszystkie pochodzą od jednej królowej, która dotarła do nas z Azji.
Populacja szerszeni azjatyckich w Europie sięga już kilku milionów osobników. Okazuje się, że prawdopodobnie wszystkie pochodzą od jednej królowej, która dotarła do nas z Azji.123RF/PICSEL

Szerszeń azjatycki - najważniejsze informacje

Rodzaj:
vespa
Rodzina:
osowate
Rząd:
błonkoskrzydłe
Gromada:
owady
Typ:
stawonogi
Królestwo:
zwierzęta

Skąd pochodzi szerszeń azjatycki i czy jest w Polsce?

Pierwotnie środowiskiem naturalnym szerszeni azjatyckich były ciepłe strefy klimatyczne – Azja Południowa i Południowo-Wschodnia. Owady te zasiedlały tereny Chin, Japonii i Indii. W XXI wieku zaczęła się ich ekspansja w głąb kontynentu. Dziś nierzadko spotyka się je w Mongolii i w Rosji. 

Kolonie szerszenia azjatyckiego obserwuje się w coraz większej liczbie państw europejskich. 

Owad ten zadomowił się już we Francji, Wielkiej Brytanii, Hiszpanii, Portugalii, Włoszech, Belgii, Niemczech i Holandii. Zasięg jego występowania zwiększa się o około 100 km rocznie. Nie zaobserwowano go w Polsce. 

Czy szerszeń azjatycki jest groźny?

Podstawą diety szerszeni azjatyckich są cukry. Zjadają one zgniłe owoce, nektar czy soki z drzew. Żywią się również innymi owadami i pszczołami. Przeżuwają je na pastę i karmią nią larwy.

Rozmnażają się bardzo szybko. Na wiosnę szerszenie te budują gniazdo o średnicy do 1 m, a następnie zapłodniona królowa składa jedno jajo w każdej jego komórce. Larwy dojrzewają w ciągu zaledwie 14 dni. Pod koniec lata kolonia liczy 700 owadów, z których większość to robotnice. Samce giną szybko po kryciu. Natomiast samice i królowa wymierają dopiero jesienią, pozostawiając po sobie młode, zapłodnione matki. Pozwala to kolonii przetrwać zimę. 

Szerszenie azjatyckie wspólnie opiekują się larwami i razem budują gniazda. Pustoszą też ule, a za pomocą silnych żuchwaczek zabijają pszczoły.

Bywa, że gryzą ludzi. Dla zdrowych osób ugryzienie tego owada nie jest groźne. Natomiast w przypadku alergików może ono prowadzić do wstrząsu anafilaktycznego i śmierci. 

Jak wygląda szerszeń azjatycki?

Szerszenie azjatyckie to duże owady. Robotnice mają 2 cm, trutnie prawie 2,5 cm, a królowe aż do 4,5 cm długości. Ich tułów jest koloru czarnego i pokrywają go pomarańczowe paski. Pierwszy z nich jest jednak zwykle żółty. Taką samą barwę mają końcówki ich odnóży, dlatego owad ten nazywany jest też niekiedy szerszeniem żółtonogim. 

Szerszenie azjatyckie wyróżnia:

  • ciało pokryte włoskami;
  • duże skrzydła o rozpiętości do nawet 7 cm;
  • żółto-pomarańczowa głowa, która jest duża w stosunku do reszty ciała;
  • żuwaczki, które są wyposażone w wyrostek przeznaczony do kopania w ziemi;
  • duże oczy zbudowane z omatidiów, czyli małych pojedynczych oczek.

Szerszeń azjatycki zabija pszczoły

  • W Japonii od ugryzienia szerszenia azjatyckiego ginie każdego roku nawet 400 osób. Większość z nich to alergicy uczuleni na jad tego owada. 
  • Uważa się, że szerszenie azjatyckie są nosicielami pasożytów przyczyniających się do śmierci pszczół.
  • Szerszenie z jednej kolonii mogą zabić do 20 tys. pszczół rocznie.
  • Owady te zakładają gniazda w koronach drzew, ale coraz częściej zaczynają osiedlać się w budynkach. Budują swoje lokum zwykle pod dachem lub stropem. 
  • Szerszeń europejski (Vespa carbo) jest tylko niewiele mniejszy od szerszenia azjatyckiego, dlatego łatwo pomylić te dwa owady.
  • Szerszenie azjatyckie są zagrożeniem dla europejskich ekosystemów. Zabijają pszczoły, które są potrzebne do zapylania roślin i które stanowią pokarm dla niektórych gatunków ptaków. 
Masz sugestie, uwagi albo widzisz błąd?
Dołącz do nas