Matki gorsze od ciebie. Samice, które nie cackają się ze swoimi młodymi

Chociaż jest to rzadkie, niektóre samice chomika mogą wykazywać kanibalistyczne zachowania wobec swoich młodych. Mogą zjeść martwe lub słabe młode, co jest zachowaniem przystosowawczym mającym na celu utrzymanie zdrowej i silnej grupy.

Samice chomika często wykazują tendencję do oddalania swoich młodych od siebie. Mogą przemieszczać je do innych części gniazda lub nawet do oddzielnych komór, co może być sposobem na uniknięcie ryzyka bycia zaatakowanym przez drapieżnika i zwiększenie szansy na przeżycie.

W niektórych przypadkach samica chomika może odrzucić swoje młode. Przyczynami mogą być stres, nieodpowiednie warunki środowiskowe lub zaburzenia zachowania matczynego. To zachowanie jest niezwykłe, ponieważ zazwyczaj samice chomika dbają o swoje potomstwo.

Samica żyrafy rodzi swoje młode stojąc, co jest nietypowe w porównaniu do większości ssaków. Wynika to z jej anatomii - temu mierzącemu nawet sześć metrów zwierzęciu trudno się położyć. W efekcie młode podczas porodu spada na ziemię nawet z dwóch metrów i uderza z impetem o ziemię.  Ten krótki upadek jest jednak dla nich istotny, ponieważ pomaga rozproszyć płyn w płucach i stymuluje układ oddechowy. 

Gdy młode przychodzi na świat, jego matka od razu przystępuje do udzielania mu lekcji chodzenia. W tym celu po prostu je kopie, dopóki nie zacznie chodzić o własnych siłach. 

Orły nie wykazują emocjonalnej więzi między matką a młodym, jakie możemy doświadczać u ludzi i innych ssaków. Ich interakcje są głównie oparte na instynkcie i przystosowaniu do warunków życiowych. Orlice dostosowują się do praw natury. 

W przypadku gniazd orłów, gdzie wylęga się kilka młodych, konkurencja o pokarm jest nieuchronna. Silniejsze i bardziej dominujące młode często otrzymują większą ilość jedzenia kosztem słabszych. W przypadku braku wystarczającej ilości pożywienia, słabsze młode mogą być zaniedbane lub nawet zginąć. Matka nie interweniuje tylko pozwala, by silniejsi wyeliminowali najsłabszego osobnika. 

Koale mają specyficzną dietę składającą się głównie z liści eukaliptusowych, które są trudne do strawienia ze względu na niską wartość odżywczą i wysoką zawartość toksyn. Dorosłe koale mają zaawansowany układ jelitowy, w którym bakterie fermentują liście eukaliptusa, pomagając im trawić ten trudny pokarm.

Kiedy koale są jeszcze bardzo młode i nie mają w pełni rozwiniętego układu trawiennego, samica karmi je specjalnym rodzajem odchodów, który nazywany jest "papką kałową". Papka ta zawiera korzystne bakterie jelitowe, które pomagają młodemu koali rozwinąć swoje trawienie i dostarczyć mu niezbędne składniki odżywcze.

Chociaż może to brzmieć nieprzyjemnie lub dziwnie z ludzkiej perspektywy, dla koali jest to naturalny sposób przekazywania ważnych substancji odżywczych i mikrobów jelitowych swoim młodym w celu wsparcia ich wzrostu i rozwoju.

Źródło: "There are moms way worse than you"