Naturalny wróg turkucia podjadka. Ryje i jest pożyteczny
Oprac.: Anna Czowalla
Turkuć podjadek to niepozorny szkodnik siejący spustoszenie wśród zielonych upraw. Kret jest jego naturalnym wrogiem, który, choć często postrzegany jest jako niszczyciel ogrodów, w rzeczywistości pełni rolę strażnika równowagi ekologicznej. Może być sprzymierzeńcem w walce z turkuciem, chroniąc nasze uprawy przed jego niszczycielskim apetytem. Oprócz tego warto również przyciągnąć do ogrodu ptaki i jeże oraz stosować naturalne metody walki z turkuciem.
Spis treści:
Jakie są charakterystyczne cechy turkucia podjadka?
Turkuć podjadek, zwany również stonką ziemniaczaną, to owad o długości do 7 cm wyróżniający się metalicznym połyskiem na ciele, zazwyczaj zielonym lub czarnym. Ma długie czułki, które są niezbędne do nawigacji w podziemnych tunelach oraz charakterystyczne odnóża grzebne, przystosowane do kopania w glebie. Jego larwy rozwijają się pod opieką matki do jesieni, a następnie tworzą głębokie korytarze, w których przebywają w trakcie zimy.
Turkucie podjadki potrafią wyrządzić znaczne szkody w uprawach ziemniaków, pomidorów, bakłażanów i papryki, co czyni je poważnym zagrożeniem dla rolnictwa. Drążą rozległe systemy korytarzy w ziemi, w rezultacie doprowadzając do uszkodzenia korzeni roślin. To ogranicza ich zdolność do pobierania wody i składników odżywczych, i czyni je bardziej podatnymi na stres spowodowany suszą lub niskimi temperaturami.
Kim jest naturalny wróg turkucia podjadka?
Jednym z głównych naturalnych wrogów turkucia podjadka jest kret. Wynika to z tego, że obydwa gatunki prowadzą podziemny tryb życia. Kret wykopuje tunele w poszukiwania pożywienia, dlatego bardzo często krzyżują się one z korytarzami wydrążonymi przez turkucia.
Krety są owadożerne, a ich dieta składa się głównie z dżdżownic oraz innych bezkręgowców znajdujących się w glebie, w tym larw i dorosłych osobników turkucia podjadka. Krety aktywnie polują na te owady, co naturalnie ogranicza ich populację.
Co ciekawe, krety są zwierzętami terytorialnymi i bronią swojego obszaru przed intruzami. Kiedy turkuć pojawi się na terytorium kreta, zostanie uznany za intruza, a następnie zaatakowany i zjedzony. Warto również zauważyć, że krety wykazują dużą skuteczność w łowieniu podziemnych insektów. Mają wyjątkowo mocne przednie kończyny do kopania oraz czułe wibrysy, które pozwalają im wykrywać najmniejsze wibracje w ziemi, spowodowane przez poruszającego się turkucia podjadka.
Jak pozbyć się turkucia podjadka? Naturalne sposoby
Istnieje kilka alternatywnych sposobów na wyeliminowanie turkucia podjadka, które są bezpieczne dla środowiska i nie stanowią zagrożenia dla innych stworzeń:
- rośliny odstraszające: posadź gatunki roślin o intensywnym zapachu, które odstraszają turkucia podjadka. Mogą to być takie odmiany jak: szachownica kostkowata, szałwia, bazylia, macierzanka, korona cesarska lub czarna olsza;
- pułapki ogrodowe: do naczynia z gładkimi bokami wlej niewielką ilość wody i dodaj płynu do mycia naczyń, aby zwiększyć jej napięcie powierzchniowe. Kiedy turkuć podjadek wpadnie do naczynia, nie będzie mógł się już z niego wydostać;
- naturalni wrogowie: przyciągnij do swojego ogrodu naturalnych wrogów turkucia, takich jak: ptaki, jeże, ropuchy, a nawet koty, które pomogą w regulacji jego liczebności;
- mieszanka oleju i wody: wlewając do korytarzy turkucia mieszankę oleju i wody z dodatkiem detergentu, możesz zachęcić owady do opuszczenia swoich nor;
- warstwa żwiru: pokryj część swojego ogrodu warstwą drobnego żwiru, ponieważ jest on niekomfortowy dla turkucia podjadka i może odstraszyć go od kopania w tym miejscu.
Zwróć uwagę na to, że naturalne metody wymagają czasu i mogą nie zadziałać od razu, ale są one bezpieczne dla otoczenia i współistniejących w nim organizmów.
Co na turkucia podjadka? Chemiczne metody
Chociaż zawsze zaleca się stosowanie naturalnych metod do kontroli szkodników, istnieją również silniejsze chemiczne sposoby zwalczania turkucia podjadka. Insektycydy często zawierają aktywny składnik z grupy fosforotionianów, czyli diazynon. Ta substancja zakłóca funkcjonowanie układu nerwowego owadów, co prowadzi do ich śmierci. Preparaty tego typu są dostępne w różnych formach, w tym jako emulsje do rozcieńczania w wodzie, które następnie aplikuje się do gleby.
Takie środki mogą być bardzo skuteczne w eliminowaniu szkodników, jednak ich użycie wiąże się z ryzykiem toksyczności dla innych organizmów oraz potencjalnym wpływem na środowisko. Dlatego ich stosowanie powinno być dokładnie przemyślane i zawsze zgodne z instrukcjami producenta. Bezpieczeństwo i ochrona środowiska są priorytetem, a metody chemiczne powinny być rozważane tylko po wyczerpaniu wszystkich innych, bardziej ekologicznych opcji.
Przeczytaj również:
