Ten barwnik znajduje się w słodyczach, napojach i ciastach w proszku. Czy E124 jest bezpieczny?

Czerwień koszenilowa, zwana również pąsem 4R, jest syntetycznym barwnikiem z grupy barwników azowych. Wykorzystuje się ją jako dodatek w przemyśle spożywczym. Ową substancję możemy rozpoznać po symbolu E124 umieszczanym na etykietach poszczególnych produktów.

Wiele osób zastanawia się nad tym, czy E124 jest bezpieczny. Okazuje się, że substancja może powodować działania niepożądane, które są typowe dla barwników azowych. Chodzi tutaj między innymi o możliwość wystąpienia reakcji alergicznych. Objawy mogą wystąpić w szczególności u astmatyków bądź osób uczulonych na salicylany. W niektórych przypadkach czerwień koszenilowa może odpowiadać za nadpobudliwość u dzieci.

Zgodnie z treścią badań opublikowanych na stronie Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności (EFSA), czerwień koszenilowa nie działa genotoksycznie, ani nie jest powiązana z większym ryzykiem występowania nowotworów. Zgodnie z zaleceniami WHO, maksymalna dzienna dawka owej substancji to 4 mg na kg masy ciała. Z kolei zalecenia EFSA mówią o 0,7 mg na kg masy ciała na dobę.

Czerwień koszenilowa to czerwony barwnik spożywczy wykorzystywany w rozmaitych produktach. Można ją znaleźć w składzie galaretek, dżemów, lodów, ciast w proszku czy różnego rodzaju słodyczy (takich jak landrynki, lizaki, żelki, gumy do żucia). Substancji E124 używa się także do barwienia niektórych napojów.

Czasami zdarza się, że czerwień koszenilowa stanowi dodatek do przetworów mięsnych oraz zup pomidorowych. Niekiedy możemy znaleźć ją także w sosach w proszku.

Zgodnie z aktualnie obowiązującym prawem, czerwień koszenilowa, czyli E124, jest dopuszczona do użytku w Polsce i w krajach Unii Europejskiej. Stosowne przepisy znajdziemy w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1333/2008 z dnia 16 grudnia 2008 roku w sprawie dodatków do żywności oraz w rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dnia 22 listopada 2010 roku w sprawie dozwolonych substancji dodatkowych.

Warto zaznaczyć, że producenci wykorzystujący w swoich produktach czerwień koszenilową powinni spełniać narzucone przez Unię Europejską wymagania dotyczące etykietowania. Oprócz konieczności umieszczenia na opakowaniu oficjalnej nazwy lub numeru "E" konkretnego dodatku, w przypadku barwników spożywczych na etykiecie powinno znaleźć się określenie: "może mieć szkodliwy wpływ na aktywność i skupienie uwagi u dzieci".