Największy pająk Europy ukrył się w oliwkach. "Robił imponujące wrażenie"

Ptaszniki nie kojarzą się nam z Europą, gdzie spotyka się raczej często mylone z nimi tarantule. Pająki z rodzaju Macrothele należą do ptaszników i dwa z nich zamieszkują Europę jako najwięksi przedstawiciele tej grupy na kontynencie.

To Macrothele calpeiana i Macrothele cretica. Pierwszy zamieszkuje tereny Półwyspu Iberyjskiego, także Gibraltar. Wiadomo jednak, że już rozpanoszył się innych terenach np. we Włoszech czy Francji. Uważa się, że dotarł tam z transportami oliwek. Drugi ze wspomnianych gatunków europejskich ptaszników jest endemitem wyspy Kreta w Grecji.

Wlk. Brytania ani żadne inne państwo tej szerokości geograficznej nie miało dotąd do czynienia z tymi pająkami, które uchodzą za jedne z największych w Europie. Europejskie Macrothele osiągają 3 cm długości, czyli mają wielkość tarantuli ukraińskiej. Tarantule są niekiedy mylone z ptasznikami, ale to pająki pogońcowate, zupełnie inne.

Trudno zatem nie zauważyć takiego 3-centymetrowego pająka. Syn właściciela szkółki sadowniczej dostrzegł go w West Sussex. Zwierzę zapewne wydostało się z transportu oliwek, który dotarł z Cordoby w Hiszpanii.

Jak mówi właściciel szkółki, gdy obcuje się ze sprowadzanymi ze świata roślinami, często można spotkać różne bezkręgowce wypełzające spomiędzy nich, ale ten pająk zrobił wielkie wrażenie. Był bardzo duży, a zaalarmowani przez sadowników arachnologowie rozpoznali w nim Macrothele calpeiana.

"Robił imponujące wrażenie" - mówi właściciel szkółki w "Daily Mail", a tabloid pisze już o zagrożeniu i inwazji wielkich pająków. Nie ma jednak żadnej inwazji, to pojedynczy przypadek.

Aczkolwiek, wraz z coraz liczniejszymi transportami roślin i żywności, takie zwierzęta rzeczywiście dostają się w nowe miejsca. A że zimę mamy ciepłą, pająk poczuł się swobodnie. Anglicy donoszą, że w ich szkółce zaczął już budować sobie schronienie z pajęczyny. Nazwali go nawet Bessie (pająk okazał się samicą) i karmili zebranymi owadami.

Macrothele to bardzo specyficzne ptaszniki, które związane są nie z tropikami - jak wielu przedstawicieli tej grupy - ale strefą umiarkowaną. Najwięcej gatunków zamieszkuje Azję, z czego 20 znajdujemy w Chinach a sześć oryginalnych - w Wietnamie.

Te ptaszniki są mieszkańcami także środkowej Azji, Japonii i Tajwanu oraz Afryki. Dwa gatunki mieszkają na najbardziej południowych skrawkach Europy. Arachnologowie nie zaobserwowali tendencji do zwiększania zasięgu przez te pająki wraz z globalnym ociepleniem. Wszystkie osobniki, które dostały się do Francji, Włoch, czy teraz Wlk. Brytanii to pająki sztucznie zawleczone tam przez ludzi wraz z transportami.

Mówimy o pająkach naziemnych, które zamieszkują szczeliny skalne, załomy, kryją się pod kamieniami i kłodami drzew. Nie potrafią kopać nor, wykorzystują naturalne jamy, które wyściełają pajęczyną. Budują charakterystyczne, lejkowate kryjówki. Potrafią być agresywne, ale ich jad nie jest groźny dla człowieka bez alergii.