Ropuchy

Ropuchy są płazami kosmopolitycznymi, czyli o szerokim zasięgu. Naturalnie nie występują jedynie w Australii, na Madagaskarze i w regionach oceanicznych. 

Na te obszary zostały wprowadzone jako zwierzęta introdukowane, które stały się zagrożeniem dla żyjących tam gatunków. Ropuchy nie występują także na Grenlandii, Antarktydzie oraz w Arktyce. Zdecydowanie najwięcej tych płazów żyje w ciepłym i umiarkowanym klimacie. 

W Polsce występują trzy gatunki: ropucha szara (Bufo bufo), ropucha paskówka (Epidalea calamita) oraz ropucha zielona (Bufo viridis).

Ropuchy to zwierzęta powolne i ociężałe. Ucieczka przed drapieżnikiem jest praktycznie niemożliwa, dlatego bronią się za pomocą jadu. Ropuchy to płazy mięsożerne. Jedzą pająki, dżdżownice, owady, ślimaki, niewielkie płazy, a także małe gryzonie. Są pożyteczne, gdyż żywią się wieloma szkodnikami, w tym stonką ziemniaczaną.

Żyją na lądzie, a do wody wchodzą jedynie podczas godów. Samice są w stanie jednorazowo złożyć od kilku tysięcy do nawet 35 tysięcy jaj. Mają one postać galaretowatych sznurów. Po wykluciu kijanki bytują w ich pobliżu oraz żywią się nimi. Po pewnym czasie przyczepiają się do spodniej części roślin wodnych. Dorosłą formę osiągają po około 12 tygodniach. Przez ten czas ogon ulega redukcji, a pojawiają się kończyny.  Niektóre z gatunków ropuch są żyworodne. 

Okres godowy u wszystkich gatunków występujących w Polsce przypada na wiosnę i trwa od marca do początku czerwca. U ropuchy zielonej i paskówki występują rezonatory. Płazy prowadzą osiadły tryb życia i rzadko opuszczają miejsce, w którym bytują. W ciągu dnia przebywają w ukryciu, a na żer wychodzą pod wieczór. 

Długość ciała ropuchy zależy od konkretnego gatunku, ale nie przekracza 25 cm. Płazy te mają krępą i zwartą sylwetkę, która rozszerza się w odcinku tułowiowym, oraz krótkie tylne kończyny. Zarówno w górnej, jak i dolnej szczęce nie mają zębów. Szkielet jest pozbawiony żeber, a na grubej i ziarnistej skórze można zaobserwować modzele. U ropuch występuje ucho środkowe oraz błony bębenkowe. Język tych płazów jest nieprzyrośnięty z tyłu, duży i wąski. 

U samców ropuch występuje narząd Biddera. Na skórze znajdują się gruczoły jadowe, które stanowią zabezpieczenie przed drapieżnikami. Najwięcej jest ich na głowie, a dokładniej nad oczami. U ropuch występuje od 5 do 8 kręgów przedkrzyżowych o dwuwklęsłych trzonach. 

Ropucha szara to największy płaz bezogonowy, jaki występuje w Polsce. 

Długość ciała samicy to około 15 cm, a samców do 10 cm. Płaz ma brązowo-szare ubarwiony grzbiet oraz jaśniejszy brzuch, na którym niekiedy występują plamki. Ropucha zielona jest nieco mniejsza, bo ma od 5 do 10 cm długości. Grzbiet ma kolor szary z nieregularnymi ciemnozielonymi plamami. 

Na brzuchu znajdują się ciemniejsze fragmenty. Ropucha paskówka jest najmniejszym przedstawicielem gatunku. Ma od 5 do 8 cm długości. Grzbiet ma kolor brązowo-szary z charakterystyczną jasną pręgą. 

Wszystkie gatunki ropuch występujące w Polsce są objęte ścisłą ochroną. Największym zagrożeniem są dla nich zaskrońce, kuny, borsuki oraz niektóre gatunki sów. Mimo składania ogromnej liczby jaj dojrzałość osiąga zaledwie 0,05% potomstwa. 

Jest to związane z jego niewielkimi rozmiarami. Młode ropuchy są praktycznie niewidoczne, dlatego wiele z nich ginie przez nieświadomie rozdeptujących je ludzi. Dużo ropuch traci życie także pod kołami samochodów. 

Ropucha to nie żaba. Ropuchy mają krótsze odnóże i nie skaczą, tylko kroczą. Z tego powodu są powolniejsze.