Poinsecja
Poinsecja, znana również jako wilczomlecz nadobny (Euphorbia pulcherrima), to popularna roślina ozdobna, szczególnie w okresie Bożego Narodzenia. Pochodzi z Meksyku i Ameryki Środkowej. Charakteryzuje się intensywnie czerwonymi, różowymi lub białymi przykwiatkami, które często są mylnie brane za kwiaty, podczas gdy właściwe kwiaty są małe i niepozorne. Roślina preferuje jasne, ale nie bezpośrednie światło słoneczne i umiarkowaną wilgotność.
Poinsecja - najważniejsze informacje
Poinsecja występuje dziko w Meksyku (m.in. w stanach Sinaloda, Gurango, Chiapas i Nayarit) oraz w południowej Gwatemali. W naturze preferuje wilgotne miejsca w środowisku leśnym, np. w wąwozach czy w dolinach. Można ją spotkać na zboczach, przydrożach, nad zbiornikami wodnymi i na polanach. Rośnie również w Afryce, na Wyspach Kanaryjskich i w Indiach, gdzie jest uznawana za gatunek inwazyjny.
Ponadto roślinę uprawia się w celach dekoracyjnych w strefie klimatu międzyzwrotnikowego w gruncie.
Jak wygląda poinsecja?
W naturalnych warunkach poinsecja osiąga wysokość ok. 2-4 m. Ma formę krzewu lub niskiego drzewa z nielicznymi, rozwidlającymi się, pionowo ułożonymi pędami, które wraz z upływem czasu nabierają brązowej lub szarej barwy. Kwitnie w okresie od listopada do lutego. Odmiany uprawiane w doniczkach dorastają do ok. 0,5 m.
- Liście poinsecji: skrętoległe, osadzone na długich i cienkich ogonkach, dość duże, o kształcie jajowatopodługowatym. Blaszka o długości od 15 do 20 cm z wyciągniętym i szpiczastym wierzchołkiem. Liście asymilacyjne ciemnozielone, a zebrane w rozetę szczytowe liście podkwiatostanowe — czerwone, różowe, żółtokremowe lub białe. Przeważnie jest ich od 8 do 10.
- Kwiaty poinsecji: niewielkie, rozdzielnopłciowe, bez okwiatu, powstają w skupieniach na szczytach pędów. W środku znajduje się bezpłatkowy kwiat żeński z pojedynczym słupkiem otoczony 25-30 kwiatami męskimi z pojedynczymi pręcikami.
- Owoce: torebki z jajowatymi i jasnoszarymi nasionami.
- Korzenie: u młodych roślin mięsiste, pełnią funkcję magazynującą.
Popularne odmiany poinsecji
W obrębie gatunku wyróżnia się ponad 100 odmian uprawnych cechujących się intensywnie zabarwionymi podsadkami. Do najpopularniejszych z nich należą:
- Red Group — obejmuje rośliny z czerwonymi podsadkami, m.in. Annette Hegg Super Maxi, Glory;
- Jingle Bells Group — dotyczy roślin z podsadkami czerwonymi do różowoczerwonych, biało do różowo plamiastych, np. Christmas Feelings Jingle, Eckespoint Jingle Bells, Jingle Bells, Shimmer Surprise, Sonora White Glitter Improved;
- Rosea Group — obejmuje rośliny z różowymi podsadkami, np. Dalryne, Maren;
- Ice Group — wyróżnia się czerwonymi lub różowymi podsadkami na zewnątrz i różowymi do jasnoróżowych wewnątrz, np. Ice Punch, Premium Picasso;
- Pearl — cechuje się białymi podsadkami;
- Marble Group — ma podsadki marmurkowe, różnobarwne, np. Angelica, Freedom, Lilo, Puebla.
Zagrożeniem dla poinsecji są choroby grzybicze i bakteryjne, m.in. szara pleśń powodowana przez gronowca szarego oraz zaburzenia wywoływane przez strzępniczka pasożytniczego. Do szkód w uprawach przyczyniają się też szkodniki — mączlik szklarniowy, przędziorek chmielowiec i tarcznik cytrynowiec.
Poinsecja, wilczomlecz, gwiazda betlejemska. Ciekawostki
- Poinsecja jest określana również jako wilczomlecz nadobny i wilczomlecz piękny, a także jako gwiazda betlejemska.
- Poinsecja została introdukowana z Meksyku do USA w I połowie XIX wieku.
- Poinsecja jest bardzo wrażliwa na niskie temperatury, a niektóre odmiany obumierają już przy 24-dniowym spadku temperatury do 8°C.
- Poinsecję uznaje się za jedną z najważniejszych pod względem gospodarczym roślin doniczkowych.
- W wielu krajach poinsecja stanowi jeden z najważniejszych symboli świąt Bożego Narodzenia.
- Poinsecję uprawia się w państwach położonych w strefie klimatu międzyzwrotnikowego jako roślinę ogrodową.
- W społeczeństwie indiańskim poinsecję uznawano za symbol czystości.
- Poinsecja wydziela mleczny sok o trujących właściwościach, który może podrażniać skórę.
- Wpływ na barwę podsadek poinsecji mają barwniki zaliczane do grupy antocyjanin — organicznych związków chemicznych. Zawierają je kwiaty, warzywa i owoce (m.in. czerwona kapusta, maliny, borówki czy bakłażany).