Puma

Pumy trzymają się swojego terytorium, którego powierzchnia może wynosić do 300 km2,, a nawet do 1000 m2 na terenach pustynnych. Znaczą go moczem i kałem, a także wydzielinami gruczołu odbytowego (feromonami) i poprzez drapanie drzew. Pumy unikają ludzi i siebie nawzajem. W dzień śpią i wypoczywają w swoich kryjówkach, a w nocy są aktywne i polują.

Na dietę pum składają się zające, szopy, dzikie konie, kapibary, owce, jelenie, a nawet łosie. To zwierzęta, które gwałtownie atakują swoje ofiary, a następnie przegryzają ich szyję. Jeżeli po posiłku zostają resztki, pumy zasypują je piaskiem lub ukrywają pod gałęziami. Wracają do nich, jeżeli kolejne polowanie zakończy się fiaskiem.

Okres godowy tych zwierząt trwa przez cały rok. Jednak do zbliżeń między samcami a samicami dochodzi najczęściej na przełomie zimy i wiosny. Ciąża pumy trwa 3 miesiące. Samica, przygotowując się do porodu, szuka miejsca, w którym na świat przyjdą jej młode. Najczęściej wybiera jaskinie, gęste zarośla i szczeliny skalne. Na świat przychodzi jednocześnie do 4 młodych. Puma to z wyboru samotna matka. Nie dopuszcza ojca do kontaktu z potomstwem. Sama opiekuje się młodymi, które opuszczają ją w wieku 2 lat.

Puma ma ciało o długości do 195 cm, a jej ogon może być długi nawet na 80 cm. Zwierzę to waży od ok. 30 do 90 kg. Tym, co wyróżnią wszystkie pumy, są:

Młode pumy mają sierść z ciemnymi cętkami, jednak gdy zwierzęta dorastają, ich umaszczenie staje się jednolite.

Puma ma status LC w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych. Oznacza to, że nie znajduje się pod ochroną i obecnie nie grozi jej wyginięcie. Jednocześnie uważa się, że ich populacja maleje.

Naturalnym wrogiem pumy jest aligator amerykański.