Oleander

Oleander naturalnie występuje w krajach basenu śródziemnomorskiego i w południowej Azji. Najlepiej rozwija się w klimacie ciepłym i umiarkowanym oraz lubi wilgoć. Ze względu na dekoracyjny wygląd, jest uprawiany na większości kontynentów. Występuje również jako kwiat domowy i balkonowy. 

Oleander ma zwykle formę krzewu, choć zdarzają się także odmiany w postaci niewielkich drzew. Ta roślina osiąga do 7 metrów wysokości i ma szeroki pokój. Liście oleandra są zimnozielone i wyrastają do kilkunastu centymetrów wysokości. Ich blaszka jest wąska i wydłużona. Kwiaty są duże i mogą mieć średnicę nawet do 8 centymetrów. Zwykle spotykane są płatki w odcieniu czerwieni, różu, bieli, kremu czy żółci. 

Wśród popularnie uprawianych odmian oleandra można wymienić:

Oleander jest wrażliwy na chłód, dlatego nadaje się do uprawy w domu lub w okresie letnim na balkonie. Nie lubi nadmiernego podlewania, a przy zbyt dużej wilgoci jego liście żółkną i opadają. 

Ponadto te rośliny są narażone na ataki szkodników. Szczególnie należy uważać na wełnowce, miseczniki i mszyce. Zaniepokoić powinny odbarwienia na liściach lub nalot. Jeśli zauważy się aktywność owadów, należy jak najszybciej zastosować opryski. 

Idealne stanowiska dla oleandra powinno być słoneczne, ciepłe i osłonięte od wiatru. Natomiast nie należy stawiać tego kwiatu w pobliżu grzejnika. Zbyt wysoka temperatura wpłynie negatywnie na roślinę. Najlepiej wyrośnie na żyznym i próchniczym podłożu. W zależności od temperatury powietrza, oleander powinien być podlewany co najmniej raz dziennie.

Oleander zawiera substancję o nazwie oleandryna, która ma właściwości trujące. W większych ilościach może doprowadzić do zaburzenia pracy układu sercowego i śmierci.