Lisy przygotowują się do zimy. Czy zapadają w sen?

Zima to dla zwierząt wyjątkowo trudny czas, który przeżywają tylko zdrowe, sprytne i wytrzymałe osobniki. W przypadków lisów, które są aktywne całą zimę, kluczowym etapem przygotowań do mrozów jest zmiana futra na dłuższe i gęstsze. Dzięki temu, udaje im się przeżyć nawet najniższe temperatury. Zmienia się również ubarwienie lisiej sierści - z żywo rudej staje się nieco bardziej wypłowiała, co spełnia funkcję maskującą.  Lisy linieją w kwietniu/maju i wówczas zmieniają ciepłe, zimowe futro na krótkie.

Lisy stereotypowo kojarzone są z przebiegłymi stworzeniami, kradnącymi kury z kurników. To jednak nie do końca prawda, choć na wsiach rzeczywiście czasem zdarzają się takie sytuacje. Lisy są zwierzętami wszystkożernymi. Ich pożywienie stanowią:

Zdarza im się również polować na ryby. Niezwykle lubią również owoce, na przykład jagody, maliny, jeżyny, jabłka i śliwki. Jesienią owoce stanowią często 100% diety lisów.

Zimą możliwości pokarmowe tych zwierząt znacznie się kurczą. Z kolei utrzymanie stałej temperatury ciała oznacza bardzo duży wysiłek energetyczny, który należy zrekompensować odpowiednią ilością pokarmu.

Zimą zwierzęta te muszą nieco zmienić swój jadłospis i sięgać po to, co jest dostępne. Choć lisy są drapieżnikami, zimą spożywają padlinę, która nie wymaga polowania i jest po prostu dostępna. Jeśli zwierzęta żyją niedaleko siedlisk ludzkich i mają do dyspozycji śmietniki, co jakiś czas z pewnością się w nich pożywią. Wciąż polują także na małe gryzonie oraz na zające.

Lisy mają bardzo dobrze wykształcony zmysł słuchu, wzroku oraz węchu. Pod grubą warstwą śniegu lub ziemi są w stanie usłyszeć mysz i ją zaatakować. Jednak, aby upolować coś do jedzenia muszą przemierzyć dużo większy teren niż wiosną czy latem. W poszukiwaniu jedzenia są w stanie przejść nawet 250 kilometrów.

Ewolucyjnym sposobem na to, aby przetrwać mrozy i śniegi jest dla niektórych zwierząt zimowy sen. Gdy zwierzęta zasypiają, ich organizm "zwalnia obroty":

Inne gatunki z kolei przygotowują sobie jesienią zapasy pokarmu na ciężki, zimowy czas. Lisy jednak nie należą ani do jednej, ani do drugiej grupy.

Ze względu na niekorzystne warunki atmosferyczne, zmieniają jednak swój tryb życia. Wiosną i latem raczej mają stałe miejsce zamieszkania, natomiast jesienią i zimą zamieniają się w koczowników. Choć niektóre zwierzęta w mroźnych miesiącach zmniejszają swoją aktywność albo wręcz wchodzą w stan hibernacji, lis do nich nie należy. Co więcej - jego aktywność zimą jest wzmożona. Trudniej jest im się poruszać, gdy pokrywa śniegu jest większa niż 50 cm, ale mimo to polują. Z pewnością ułatwia im to niecodzienna umiejętność skakania na duże wysokości. Co ciekawe, lisia aktywność jest mniejsza w dniach, w których obniża się ciśnienie.

Lisy to zwierzęta, które nie zapadają w zimowy sen. Mroźne miesiące są jednak dla nich trudne - roślinnego pożywienia nie ma, a i gryzonie, na które zwykle polują, chowają się pod śniegiem. Gęste futro oraz doskonały słuch oraz węch pozwalają jednak lisom przetrwać nawet najmroźniejszą zimę.