Jak się liczy wiek psa? Jeden rok to nie siedem psich lat

Wielu opiekunów zastanawia się, jak się liczy wiek u psa? Często słyszy się, że jeden rok u czworonoga równa się 7 latom ludzkim. Nie do końca to stwierdzenie jest prawdziwe. Trzeba rozróżnić proces starzenia się psa w zależności od jego wielkości, rasy i etapu rozwoju.

Co do zasady - mniejsze czworonogi żyją dłużej, niż te duże. To oznacza, że psy małych ras wolniej się starzeją, a przy tym mają krótszy okres dojrzewania.

W przypadku ras wielkich i gigantycznych przebiega to zupełnie odwrotnie. Okres dojrzewania u samca owczarka niemieckiego może trwać nawet do 3. roku życia. Natomiast po nim zwierzę będzie znacznie szybciej się starzeć niż np. jamnik.

Opiekunowie czworonogów często próbują przeliczyć wiek psa na ludzkie lata. W początkowym okresie życia trzymiesięczny szczeniak przypomina małe dziecko. Jest ciekawy świata, ale również potrzebuje mnóstwo uwagi. Natomiast z miesiąca na miesiąc można zaobserwować dynamiczny rozwój zwierzęcia. Inaczej to przebiega u małych i dużych czworonogów.

Niewielkie psy szybciej dojrzewają, natomiast te większe potrzebują więcej czasu. Później ta dynamika się zmienia.

Dlatego zastanawiając się nad tym, jak się liczy wiek u psa należy przede wszystkim uwzględnić jego rasę i wielkość. Oto jak przeliczyć psie lata w zależności od wielkości zwierzęcia.

Zatem łatwo można zauważyć, że choć w początkowym okresie życie małe rasy szybciej dojrzewają, to już później okres starzenia się jest znacznie spowolniony, niż w przypadku dużych psów.

W aspekcie obliczania psich lat na ludzkie należy pamiętać także o indywidualnych uwarunkowaniach zwierzęcia. Nawet w obrębie tej samej rasy inaczej może przebiegać proces starzenia się. Jest to uzależnione od:

Dlatego niezwykle ważna jest rola opiekuna w rozpoznaniu psiego wieku. Oto kilka sposobów na to, jak rozpoznać to, ile twój pupil ma lat.

Młode psy mogą pochwalić się pełnym uzębieniem i kłami pozbawionymi nalotu. Wraz z wiekiem u zwierząt można zaobserwować zmiany zachodzące w obrębie jamy ustnej. Kły tracą na ostrości i ścierają się na skutek gryzienia.

Stan uzębienia zmienia się w zależności od wieku. Trzymiesięcznie szczeniaki mają zwykle wszystkie zęby mleczne. Wraz z mijającym czasem pierwsze zęby będą wypadać, a na ich miejsce wyrosną stałe. Zwykle szczenię, które ukończyło ósmy miesiąc życia ma pełne uzębienie liczące 42 kłów.

Proces starzenia się czworonoga ma duży wpływ na wygląd i stan zębów. Wraz z mijającymi latami kły ulegają się ścierania i może pojawić się na nich kamień. Natomiast należy mieć na uwadze, że znaczenie odgrywa także opieka nad pupilem. Odpowiednia higiena jamy ustnej u psa pozwala na zminimalizowanie stopnia, w jakim osadza się kamień nazębny.

Wiek psa można ocenić także po wyglądzie. W przypadku dużych ras pierwsze siwienie futra obserwuje się w wieku 4 lat. Natomiast u mniejszych psów białe włoski pojawią się dopiero po 7 roku życia. Najczęściej siwieniu ulega najpierw pyszczek zwierzęcia. Następnie futro rozjaśnia się na grzbiecie, ogonie i łapach.

Młode psy są pełne ciekawości i trudno im usiedzieć spokojnie na miejscu. W przypadku dużych zwierząt nadpobudliwość i chęć do zabawy można zaobserwować nawet do 3-go roku życia. Małe czworonogi szybciej się uspokajają. Natomiast wiekowe zwierzęta są znacznie spokojniejsze, więcej odpoczywają i śpią. Zmienia się ich poziom aktywności fizycznej, a także wydolność organizmu czworonogów. Spacer ze starszym psem jest mniej wymagający i spokojniejszy.

To głównie metody oceniania psiego wieku. Przy ich stosowaniu warto uwzględnić stan zdrowia czworonoga i jego wielkość.

Największym wyzwaniem dla opiekunów jest starzenie się ich pupili. Zwykle średnia długość życia u psów wynosi około 16 lat. Natomiast i w tej kwestii znaczenie ma rasa i rozmiar zwierzęcia. Duże psy żyją krócej, niż te o małym rozmiarze. Oto kilka przykładów ras czworonogów i średniej długości życia:

Im większe gabaryty zwierzęcia, tym długość jego życia ulega skróceniu. Natomiast należy pamiętać, że znaczenie mają także zdrowie czworonoga, sposób karmienia, genetyka i warunki bytowe. Niezwykle istotna jest dobra opieka nad zwierzęciem i wizyty kontrolne u weterynarza.