Ciąg dalszy ustawy wiatrakowej? Senackie komisje chcą przywrócenia 500 m
Sejm podniósł minimalną odległość stawiania turbin przy gospodarstwach domowych z 500 m do 700 m. Senackie komisje zaproponowały teraz przywrócenie 500 m jako minimalnego dystansu dzielącego turbinę od budynków mieszkalnych.
Senackie komisje: Gospodarki Narodowej i Innowacyjności, Nadzwyczajna do spraw Klimatu oraz Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej poparły 20 lutego br. nowelizację tzw. ustawy odległościowej - wraz z przyjętymi poprawkami.
Komisje poparły dwie poprawki, zgłoszone przez grupę senatorów.
Przywrócenie 500 m
Pierwsza dotyczy przywrócenia 500 m jako minimalnej odległości stawiania turbiny od zabudowań mieszkalnych.
Druga poprawka (zgłoszona przez tych samą senatorów) przewiduje przywrócenie możliwości budowy turbin w miejscach, w których dopuszczały to plany zagospodarowania, aktualne w momencie wejścia w życie ustawy odległościowej w 2016 r. Ustawa zakazywała budowy, jeżeli lokalizacja, przewidziana w miejscowym planie zagospodarowania nie spełniała warunków ustawowych. Obecnie ustawienie turbin w takich miejscach ma być rozstrzygane decyzjami środowiskowymi.
Nowelizacja ustawy z 2016 r. przewiduje, że nowe turbiny wiatrowe będą mogły być lokowane tylko na podstawie Miejscowego Planu Zagospodarowania Przestrzennego (MPZP). Podstawą dla określania odległości minimalnej - pomiędzy 10-krotnością maksymalnej wysokości turbiny (reguła 10H), a 700 m dla budynków mieszkalnych - będą m.in. wyniki przeprowadzonej strategicznej oceny oddziaływania na środowisko (SOOŚ) wykonywanej w ramach MPZP.
SOOŚ dotyczy m.in. analizy i wpływu hałasu na otoczenie i mieszkańców. Władze gminy nie będą mogły odstąpić od wykonania SOOŚ dla projektu MPZP, który uwzględnia elektrownię wiatrową.
Ustawa wiatrakowa wprowadza też minimalne odległości turbin wiatrowych od linii przesyłowych energii elektrycznej. Jednocześnie całkowicie znosi zakaz budowy budynków mieszkalnych w pobliżu istniejących turbin wiatrowych.
Turbiny nie w rezerwatach i parkach narodowych
Nowa ustawa zachowuje zasadę 10H w przypadku parków narodowych, a w przypadku rezerwatów przyrody - limit 500 m. W przypadku innych form ochrony przyrody odległość ma wynikać z decyzji środowiskowej dla konkretnej instalacji. Utrzymuje zakaz budowy wiatraków na terenach parków narodowych, rezerwatów przyrody, parków krajobrazowych i obszarów Natura 2000.
Nowa ustawa przewiduje też przekazanie 10 proc. mocy zainstalowanej elektrowni wiatrowej mieszkańcom gminy, którzy korzystaliby z energii elektrycznej na zasadzie prosumenta wirtualnego. Każdy mieszkaniec tej gminy będzie mógł objąć udział nie większy niż 2 kW i odbierać energię elektryczną w cenie wynikającej z kalkulacji maksymalnego kosztu budowy.
