Wygląda jak sucha gałąź, ale żyje. Znaleźli rekordowo wielkiego patyczaka

Odpowiedzi dostarcza miejsce, w którym znaleziono tego wielkiego owada. To górskie lasy Millaa Millaa w australijskim stanie Queensland. Lasy, w których drzewa osiągają nawet 90 metrów wysokości. A patyczak Acrophylla alta mieszka właśnie w ich koronach. Rzadko pojawia się niżej, toteż nie było okazji go dostrzec.

Należy do rodzaju patyczaków znanych już z lasów Australii i Nowej Gwinei. Na przykład Acrophylla titan jest dość dobrze rozpoznanym owadem wschodnioaustralijskich lasów Nowej Południowej Walii i południowo-wschodniego stanu Queensland. Osiąga 26 cm długości i jest większy od patyczaka olbrzymiego (Eurycnema goliath) także z Australii.

Gatunek Acrophylla alta przebija jednak to towarzystwo. Jego rozmiary zostały oszacowane na - bagatela - 40 cm długości. To już stawia go w gronie największych patyczaków świata - tu za rekordzistę uchodzi Phobaeticus chani z Borneo, który z rozciągniętymi odnóżami przekracza pół metra.

Australijskie patyczaki są jednak od niego masywniejsze i cięższe. Acrophylla alta waży tyle, ile piłka golfowa, co czyni go jednym z najcięższych owadów na świecie i zarazem najcięższym owadem Australii. Przebił pod tym względem ogromnego karaczana Macropanesthia rhinoceros z Queensland, który waży 35 gramów.

Nowy patyczak odkryty został dzięki... mediom społecznościowym. Profesor Angus Emmott z Uniwersytetu Jamesa Cooka uczciwie przyznał, że zauważył owada na zdjęciu zamieszczonym w internecie, coś mu się nie zgadzało i doszedł do wniosku, że to zapewne nowy, wielki gatunek owada.

Szybko zorganizowana wyprawa w górskie lasy Millaa Millaa pozwoliła odnaleźć jedną samicę na drzewie na stoku wzniesienia Hypipamee. Bezkręgowiec był tak ogromny, że aby zdjąć go z gałęzi, do której jest tak podobny, trzeba było użyć specjalnego chwytaka.

Patyczaki to zwierzęta znakomicie dostosowane do życia na drzewach. Ich ciało w absolutnie perfekcyjny sposób przekształciło się ewolucyjnie tak, by do złudzenia przypominać patyki i gałązki. Gdy owad się nie porusza, co najwyżej kołysze na wietrze, wygląda jak gałąź. Ciężko go znaleźć i odróżnić. Ma też specjalne kolce pomagające mu w trzymaniu się konarów.

Opisanie nowego gatunku nie jest łatwe, różnice sprowadzają się do rozmiarów, detali ubarwienia, ale zwłaszcza rozmnażania. Każdy gatunek składa inne jaja i w innej liczbie. Teraz kolejnym krokiem będzie wyznaczenie obszarów ochronnych i zbadanie nowego gatunku.