Samogłów nie jadł z samotności. Pomogli ludzie z kartonu
Do nietypowej sytuacji doszło w akwarium Kaikyokan w japońskim mieście Shimonoseki. Gdy w grudniu obiekt zamknięto dla zwiedzających, jeden z samogłowów przestał jeść i podupadł na zdrowiu. Jak się okazało, ryba jest wyjątkowo towarzyska i zaczęła zjadać pokarm, gdy zobaczyła… ludzi z kartonu.
Samogłów (Mola mola) jest gatunkiem morskiej ryby rozdymkokształtnej z rodziny samogłowowatych. Ciało tej ryby jest wysokie, spłaszczone, nagie, bez łusek oraz pokryte bardzo grubą, elastyczną skórą. Nie ma trzonu ogonowego.
Posiada wysoką płetwę grzbietową i odbytową. Samogłów ma mały otwór gębowy. U dorosłego osobnika nie ma pęcherza pławnego, a pod skórą jest gruba warstwa tkanki tłuszczowej. Samogłów pływa bardzo powoli, często na boku.
Zamieszkuje właściwie wszystkie morza i oceany strefy ciepłej oraz umiarkowanej. Sporadycznie można go spotkać w Morzu Północnym i cieśninie Skagerrak, a wyjątkowo także w Bałtyku, również u wybrzeży polskich.
Co tam się kryje pod powierzchnią wody? Zanurkuj i sprawdź [QUIZ]
Kartonowi przyjaciele
Pracownicy akwarium Kaikyokan zaczęli martwić się o samogłowa, gdy przestał jeść swoje ulubione meduzy. Na początku myśleli, że ryba dopadły pasożyty. Jednak jeden z pracowników stwierdził, że rybka cierpi z powodu samotności. Zrobiono eksperyment - przyklejono do ścian akwarium ludzi z kartonu.
Jego zdrowie poprawiło się już następnego dnia!
Rybka na widok kartonowych podobizn i ubrań zaczęła podpływać i machać płetwami. Dzięki nietypowemu rozwiązaniu samogłów szybko powrócił do pełni sił.
Samotność często dotyka zwierzęta
Niektóre zwierzęta przyzwyczaiły się do towarzystwa ludzi i funkcjonują przy nich zdecydowanie lepiej niż w samotności.
Badania przeprowadzone na kotach w Japonii udowodniły, że zwierzęta te przywiązują się do swoich opiekunów w nie mniejszym stopniu niż psy, nawet jeśli nie zawsze to okazują.
Japończycy wykazali, że koty reagują na nadane im i powtarzane w ich kierunku imiona. Więź emocjonalna z człowiekiem jest silna, a rozłąka powinna być traktowana jako wyjątek i dyskomfort dla kota.
