Tajemnicze czarne kule wydobyte z oceanu. Japończycy je otworzyli. To jaja
Cztery trudne do zidentyfikowania czarne kule przyczepiły się do skał na dnie Pacyfiku na sporej głębokości 6 tys. metrów. Ich obecność zwróciła uwagę naukowców badających głębiny oceanów. Nie było bowiem jasne, co to takiego. Wyglądały na jakieś dziwne jaja. Nie należały jednak do ryb, ale głębinowych robaków.
W skrócie
- Naukowcy odkryli cztery czarne kule przyczepione do skał na głębokości 6 tys. metrów w północno-zachodnim Pacyfiku.
- Okazało się, że są to kapsułki jajowe głębinowych płazińców należących do podrzędu Maricola, dotąd niespotykane na takich głębokościach.
- Odkrycie poszerza wiedzę o zdolnościach adaptacyjnych tych bezkręgowców do ekstremalnych, abisalnych warunków oceanicznych.
- Więcej podobnych informacji znajdziesz na stronie głównej serwisu
Płazińce kojarzą się nam z lądowymi zwierzętami, zwłaszcza pasożytami takimi jak przywry czy tasiemce. Należy do nich jednak wiele innych bezkręgowców, również morskich. To właśnie takie głębinowe płazińce złożyły czarne jaja w kokonach, które przykleiły się do skał na morskim dnie Pacyfiku.
Znaleziono je blisko rowu oceanicznego, w północno-zachodniej części oceanu, zatem blisko japońskich brzegów. Japoński biolog morski Keiichi Kakui z Uniwersytetu Hokkaido zbadał próbki, które inny naukowiec z Uniwersytetu Tokijskiego Yasunori Kano wydobył za pomocą zdalnie sterowanego pojazdu (ROV) z głębokości 6 tys. metrów. Sprawa była intrygująca, bowiem takich jaj nigdy dotąd w oceanie nie widziano.
Robaki płaskie żyją także na dużych głębokościach
Czarne kule były w rzeczywistości kapsułkami jajowymi wolno żyjących płazińców, grupy prostych robaków lepiej znanych z przybrzeżnych basenów pływowych wód niż z otchłani czy głębin. Dotąd nie mieliśmy informacji o wielu płazińcach, które dostosowałyby się do życia na dużych głębokościach. Okazuje się jednak, że tak właśnie czynią te bezkręgowce i również głębokości rzędu 6 tys. metrów nie są im obce czy odstraszające.
Japończycy otworzyli kapsuły, które okazali się jajami w kokonowej osłonce. Wewnątrz znajdował się mlecznobiały płyn oraz drobne ciała niewylęgłych płazińców. O znalezisku donosi i szczegółowo opisuje je "Biology Letters". Opis głosi: "Chociaż wiedza na temat wczesnej zwierząt głębinowych jest generalnie bardzo ograniczona, w przypadku wolno żyjących płazińców głębinowych była ona szczątkowa.
Kapsułki jajowe płazińców na skałach zebranych na głębokości 6176-6200 m na zboczu abisalnym Rowu Kurylsko-Kamczackiego na północno-zachodnim Pacyfiku ją poszerzają. Kapsułki jajowe były czarne i kuliste, o średnicy około 3 mm, i zawierały od trzech do siedmiu osobników w tym samym stadium rozwoju, albo w stadium kulistym (przypuszczalnie wczesny zarodek), albo w stadium robakowatym (przypuszczalnie późny zarodek). Molekularna analiza filogenetyczna wykazała, że płazińce należą do podrzędu Maricola. Widzimy duże podobieństwo rozwoju tych zwierząt w stosunkowo łagodnym środowisku płytkich wód a ekstremalnymi środowiskami abisalnymi".
Wcześniej najgłębiej żyjącym płazińcem był bezkręgowiec znaleziony na głębokości około 3230 metrów na północnym Pacyfiku. W 2006 r. naukowcy opisali wówczas gatunek o nazwie Oligocladus voightae.
Co tam się kryje pod powierzchnią wody? Zanurkuj i sprawdź [QUIZ]
