Rekin przyszedł na świat bez udziału samca. To bardzo rzadki fenomen

Samice rekinów nie zawsze potrzebują samców, aby wydać na świat potomstwo. Do takich narodzin osobnika z gatunku Cephaloscyllium ventriosum doszło w Shreveport Aquarium w Luizjanie.

Samice niektórych gatunków rekinów mogą rozmnażać się przez dzieworództwo
Samice niektórych gatunków rekinów mogą rozmnażać się przez dzieworództwo123RF/PICSEL

Niektóre gatunki kręgowców mają zdolność do bezpłciowego rozmnażania, choć potrafią złożyć jaja również w wyniku kopulacji z partnerem. Taką umiejętność mają niektóre gady, np. warany z Komodo, węże i niektóre rekiny.

W oceanarium znajdującym się w Luizjanie w Stanach Zjednoczonych doszło do takich tajemniczych narodzin. Istnieją dwie hipotezy wyjaśniające jak to możliwe, że samica złożyła jaja, mimo że od lat nie widziała samca.

Rekin wykluł się w wyniku samozapłodnienia?

Osobnik, który otrzymał imię Yoko, przyszedł na świat w styczniu. Jaja złożyła pozbawiona od trzech lat męskiego towarzystwa samica, która przebywała jedynie w towarzystwie innej samicy.

"Nasz zespół ustalił, że dwie samice rekinów przebywające w zbiorniku nie miały kontaktu z samcem od ponad 3 lat. Mogło dojść do zjawiska zwanego partenogenezą, rzadkiej formy rozmnażania płciowego albo opóźnionego zapłodnienia, gdzie następuje ono długo po odbytych godach" - informuje Shreveport Aquarium.

Narodziny osobnika z gatunku Cephaloscyllium ventriosum (ang. swell shark) budzą podziw wśród pracowników oceanarium. Zespół zamierza dokładnie przyjrzeć się zjawisku. Analiza DNA Yoko ma dać odpowiedź na pytanie, czy rekin wykluł się w wyniku partenogenezy, czy opóźnionego zapłodnienia.

Narodziny osobnika bez udziału samca mogą być jednak obarczone wieloma problemami. W przypadku rekinów rozmnażanie bezpłciowe może wiązać się ze zmniejszoną różnorodnością genetyczną i adaptacyjną. Dlatego istnieje zagrożenie, że Yoko nie będzie żył długo. Jego stan zdrowia jest obecnie monitorowany.

Samozapłodnienie samicy rekina nie gwarantuje zachowania ciągłości gatunku. Jest jednak znakiem, że - w przypadku wyjątkowych warunków jak zupełny brak samców - będą one mogły się dalej rozmnażać.

Świecący rekin

Osobniki z gatunku Cephaloscyllium ventriosum w naturze żyją we wschodniej części Oceanu Spokojnego. Zwierzęta odstraszają wrogów poprzez pompowanie ciała wodą lub powietrzem, przez co stają się dużo większe.

"Złote oko" rekina z rodzaju Cephaloscyllium123RF/PICSEL

Rekiny te mierzą zazwyczaj około 90 do 110 cm długości. Mają płaskie, szerokie głowy z dużymi złotymi oczami. Ciało zwierząt jest pokryte "kocimi" plamkami.

Fascynującą cechą tych stworzeń jest zdolność do świecenia w ciemności, to tzw. biofluorescencja. Efekt ten występuje dzięki zawartych w skórze związków. Dana substancja chemiczna, np. białko, absorbuje światło ultrafioletowe i dalej emituje fotony o niższej energii (dłuższa długość fali, mniejsza częstotliwość).

Powoduje to, że emitowane światło ma inny kolor niż światło pochłaniane. Biofluorescencję u gatunku Cephaloscyllium ventriosum po raz pierwszy odnotowano w 2014 r.

Rekiny z rodzaju Cephaloscyllium są powszechnie przetrzymywane w akwariach na świecie. W niewoli żyją zazwyczaj dłużej niż na wolności.

rekinJukin Media© 2023 Associated Press
Masz sugestie, uwagi albo widzisz błąd?
Dołącz do nas