Produkcja czekolady zagrożona. Pojawił się kolejny przeciwnik
Rosnący globalny popyt doprowadził do ekspansji plantacji kakao i intensyfikacji praktyk rolniczych, często kosztem bioróżnorodności i długoterminowego zrównoważenia. Produkcji kakao zagraża teraz kolejne zjawisko.
Międzynarodowe badania przeprowadzone przez naukowców z University of Oxford, we współpracy z Westlake University w Chinach, Universidade Estadual de Santa Cruz w Brazylii i Uniwersytetem w Getyndze w Niemczech podkreśliły znaczące ryzyko dla produkcji kakao spowodowane zmianami klimatycznymi.
Uprawiane w tropikach kakao (Theobroma cacao L.) przynosi dochody czterem do sześciu milionów drobnych rolników. W tym przemyśle nie chodzi tylko o to, aby wdrażać rozwiązania dotyczące zarządzania gospodarstwem, które mogą uodpornić uprawy kakao na zmiany klimatu, ale i o to, aby zwiększyć produktywność bez konieczności wycinania lasów.
Maksymalny plon kakao i zmiany klimatu
Brazylia, Ghana i Indonezja - odpowiadają łącznie za 33 proc. światowej produkcji kakao. Udało się ustalić kluczowe czynniki wpływające na plony w tych krajach. Wyniki wykazały, że zwiększenie wskaźników zapylania powyżej obecnych poziomów może zwiększyć plony o 20 proc.
Pokazuje to, że obecny poziom zapylania jest w przypadku wielu plantacji kakao niewystarczający, aby uzyskać maksymalny możliwy plon. Jednak niezależnie od wpływu zapylania, rejony, w których temperatury były nawet o 7 stopni wyższe, miały o 20-31 proc. niższe plony kakao, co podkreśla wrażliwość upraw na rosnące wraz ze zmianami klimatu temperatury.
„Kakao jest zapylane przez maleńkie owady, takie jak meszki i wciornastki, i jest dość zaskakujące, że w większości przypadków po prostu nie ma wystarczającego zapylania, aby wyprodukować plon kakao, jaki jest możliwy” – wskazał współautor, dr Acheampong Atta-Boateng, który niedawno uzyskał doktorat na Oxfordzie.
Zrównoważone metody zamiast agresywnych
Aby wspierać zrównoważoną produkcję kakao, autorzy zalecają praktyczne metody, takie jak utrzymywanie ściółki liściowej i innej biomasy podszytu, zachowanie materii organicznej gleby, zapewnienie umiarkowanego cienia i ograniczenie stosowania środków chemicznych w rolnictwie. Praktyki te nie tylko zwiększają liczebność zapylających owadów, ale także pomagają regulować temperatury plantacji i poprawiać zdrowie gleby, zapewniając długoterminową odporność plantacji.
„Rosnący popyt na kakao i krótkoterminowe korzyści ekonomiczne dla rolników doprowadziły do ekspansji plantacji i ekologicznej homogenizacji kosztem bioróżnorodności i ważnych usług ekosystemowych, takich jak zapylanie. Niniejsze badanie podkreśla długoterminowe zagrożenia związane z tym podejściem i to, w jaki sposób zapylanie może być rozwiązaniem, które działa obok odpornych na zmiany klimatu systemów rolniczych, aby osiągnąć długoterminowe, ekologicznie i finansowo zrównoważone rozwiązania” – zaznaczył dr Tom Wanger z Westlake University w Chinach.
