Wydra
Wydra europejska (Lutra lutra) to gatunek ssaka drapieżnego z rodziny łasicowatych. Jest to zwierzę półwodne, doskonale przystosowane do życia zarówno w wodzie, jak i na lądzie. Wydry europejskie są szeroko rozpowszechnione w Europie, Azji i części Afryki Północnej.
Wydra - najważniejsze informacje
Wydra europejska występuje w Europie, Azji oraz w Afryce Północnej. Żyje na terenie całej Polski, jednak można spotkać ją bardzo rzadko – jej populacja jest bardzo mała.
Gdzie mieszka wydra europejska?
Wydra to drapieżne zwierzę, które jest związane ze środowiskiem wodnym. Żyje zarówno w pobliżu zbiorników słodkowodnych (rzek, jezior i stawów), jak i nad brzegiem Bałtyku.
Niektóre wydry wolą samotny tryb życia, a inne łączą się w niewielkie grupy rodzinne. To drapieżniki, które są aktywne w nocy. To wtedy polują, ale niechętnie oddalają się od wody. Dlatego dietę wydr stanowią przede wszystkim ryby. Uzupełniają ją gryzonie, ptaki wodne i błotne, a także raki i żaby. Gdy drapieżniki te są głodne i mają problem ze znalezieniem pożywienia, mogą atakować też drób gospodarski.
Zwierzęta te świetnie pływają i jeżeli brakuje im pokarmu, poszukują go, wybierając się na dłuższe wędrówki. Swoje nory budują nad brzegiem akwenów wodnych, by mieć stały dostęp do swoich żerowisk. Wejście do nich znajduje się pod powierzchnią wody. By zadbać o dobre warunki w swojej norze, wydra wykonuje otwory wentylacyjne. Niektóre osobniki, zamiast budować własną kryjówkę, wolą zająć tę należącą do lisa albo borsuka.
Młode wydry przychodzą na świat w maju lub w czerwcu po ciąży trwającej od 9 do 10 tygodni. Samica podczas jednego porodu rodzi od 2 do 4 osesków. Przez kolejnych 5 tygodni pozostają one ślepe. Następnie szybko się usamodzielniają i uczą się polować w towarzystwie matki.
Jak wygląda wydra?
Ciało wydry europejskiej ma do 90 cm, a ogon do 60 cm długości. Zwierzę to waży do ok. 10 kg. Wyróżniają je:
- brunatna sierść na grzbiecie i jasna na podgardlu – taki kolor futra sprawia, że wydra doskonale maskuje się w swoim środowisku naturalnym i pozostaje niezauważona przez swoje ofiary;
- długi tułów i opływowy kształt ciała – dzięki temu wydry doskonale czują się w środowisku wodnym;
- długi ogon, za pomocą którego może rozpędzić się w wodzie i sterować ciałem w czasie pływania
- krótkie łapy zakończone pięcioma palcami połączonymi błoną pławną – dzięki nim drapieżniki te zwinnie pływają;
- wibrysy na pyszczku.
Czy wydry są pod ochroną?
Wydry europejskie znajdują się w polskiej Czerwonej Księdze gatunków ginących i są objęte ochroną. Na terenie Europy jest realizowany program mający na celu uratowanie tych zwierząt, których populacja ciągle się kurczy. Te drapieżniki o pięknym futrze są chronione również przepisami Konwencji Waszyngtońskiej (CITES), czyli układu ograniczającego handel zagrożonymi gatunkami roślin i zwierząt.
Za drastyczne zmniejszenie się populacji wydr jest odpowiedzialny człowiek. Myśliwi i kłusownicy polowali na nie dla futra i mięsa. Oprócz tego zwierzętom nie służy zanieczyszczenie środowiska oraz degradacja terenów, na których mogą żyć. Osusza się bagna, reguluje się zakola rzek, likwiduje starorzecza oraz wycina się trzciny – niszczy się naturalne siedliska wydr.
Ciekawostki o wydrach
- Wydra potrafi zanurzyć się i przepłynąć pod wodą ponad 400 metrów. Może w tym czasie poruszać się z prędkością do 12 km/h.
- Wizerunek sylwetki wydry znajduje się w herbie Drawieńskiego Parku Narodowego. Nad Drawą i Płociczną żyje kilkanaście tych świetnie pływających drapieżników.
- Wydry mają bardzo dobry wzrok i doskonale widzą zarówno na powierzchni ziemi (także po zmroku), jak i pod wodą.
- To inteligentne zwierzęta, które lubią rozrywkę. Zimą dla zabawy zjeżdżają ze zboczy pokrytych śniegiem. Potrafią się też bawić złowionymi przez siebie kamieniami.
- Wydry są uważane za szkodniki przez właścicieli stawów hodowlanych. Takie akweny to doskonałe żerowiska dla tych drapieżników.
