Wampiry wkrótce opanują USA - ostrzegają naukowcy. To efekt ocieplenia klimatu

Stany Zjednoczone muszą szykować się na coraz częstsze wizyty wampirów - podają badacze. To efekt ocieplenia klimatu i zmian zachodzących w przyrodzie. Wampiry do tej pory ograniczały się do krainy neotropikalnej, a zatem głównie Ameryki Południowej, Środkowej i Karaibów. Ich zasięg kończył się na Rio Grande, a w USA zjawiały się sporadycznie. Teraz się to zmienia.

Nietoperze
Nietoperze TomascastelazoWikimedia Commons

Wampiry otoczone są ponurą reputacją. Ludzie się ich boją, chociaż te nietoperze tylko absolutnie wyjątkowo piją ludzką krew. Takie przypadki niemal się nie zdarzają, a ich głównym celem są duże ssaki i ptaki, które w czasie nocy śpią i odpoczywają. Wampir jest bowiem nietoperzem, który woli chodzić niż latać. Opierając się na swych złożonych skrzydłach, nie podlatują do swych ofiar, ale podkradają się do nich. Bez budzenia ich przecinają ostrymi zębami skórę i spijają krew.

Wśród ssaków to zwierzęta absolutnie wyjątkowe, bowiem krew stanowi 100 procent ich diety. Wampiry przystosowały się do niej całkowicie, ich tryb życia, zęby, układ trawienny są podyktowane tymi zmianami ewolucyjnymi. 

Ich przełyk jest tak wąski, że oprócz krwi nie są w stanie przełknąć innego pożywienia. Rany zadawane przez wampiry nie są duże. To małe nacięcia, aczkolwiek goją się trudno, gdyż zwierzęta mają w ślinie antykoagulanty, które sprawiają, że krew słabo krzepnie. Nietoperze mogą też przenosić wściekliznę.

Obawiający się ich ludzie rzadko zwracają uwagę na to, jak niezwykle złożone są zachowania tych nietoperzy. Wampiry żyją w koloniach i gdy jeden z jej członków jest na tyle słaby, chory albo stary, że nie jest w stanie sam się pożywić, inni członkowie społeczności przynoszą mu krew i podają mu z pyszczka do pyszczka. Troska o najsłabszych członków grupy jest unikalna w wypadku tych ssaków.

Głowa wampiraOasalehmWikimedia Commons

Wampiry żyją w Ameryce, ale nie w USA

To jednak nie rekompensuje opowieści o wampirach jako o przerażających demonach pijących nocą krew, więc doniesienia amerykańskich chiropterologów o zwiększaniu się zasięgu występowania tych nietoperzy budzą w USA panikę. 

Wampiry do tej pory pojawiały się na terenie Stanów Zjednoczonych sporadycznie. Z dwóch gatunków wampir zwyczajny zamieszkuje tereny Ameryki od Urugwaju, środkowej Argentyny i środkowego Chile po meksykański stan Sonora i linię Rio Grande na pograniczu amerykańskim. Są też mieszkańcami wysp Margarita i Trynidad na Karaibach. Stany Zjednoczone nie należały do ich naturalnego areału. 

Z kolei wampirzec białoskrzydły mieszka na nieco mniejszym obszarze od Paragwaju, Boliwii i środkowej Brazylii po stany Veracruz i Tamaulipas we wschodnim Meksyku. Wreszcie wampirek sierścionogi ogranicza się do terenów od Amazonii po zachodni Meksyk.

Wampir zwyczajnyDaniel HeuclinEast News

Teraz do zasięgu występowania tych nietoperzy należy już włączyć południowe stany USA, co zauważa biolog Paige Van de Vuurst z Virginia Polytechnic Institute i State University, prowadzi ona badania nad wampirami. - Odkryliśmy, że rozmieszczenie nietoperzy wampirów przesunęło się na północ ze względu na zmiany klimatyczne w przeszłości już w przeszłości - mówi Van de Vuurst. 

Jej zdaniem, dawny zasięg występowania pijących krew nietoperzy był znacznie skromniejszy, ale reagują one bardzo mocno na zmiany klimatu. Rozprzestrzeniły się np. do Meksyku, co stwierdzono na podstawie badań zachorowań na wściekliznę i doniesień o ugryzieniach przez te zwierzęta.

Wykorzystując dane dotyczące zasięgu nietoperzy w latach 1901-2019, w nowym badaniu starano się wyjaśnić, w jaki sposób różne czynniki geograficzne i środowiskowe wpływają na zmianę zasięgu nietoperzy wampirów. Prowadzone są one głównie w Kolumbii, ale zastosowane modele mają znaczenie uniwersalne. 

Na ich podstawie naukowcy stawiają jasną tezę - nie tylko południowe stany USA, ale niebawem terytorium całego kraju, a nawet Kanada mogą znaleźć się w zasięgu wampirów. I ich mieszkańców trzeba na to psychicznie przygotować.

Wampir na głowie śpiącej owcyThomas QuineWikimedia Commons
Masz sugestie, uwagi albo widzisz błąd?
Dołącz do nas