Owadzi symbol polskiej jesieni. To idealna kandydatka
Duże oczy tego owada zwykle stykają się na wierzchu głowy, a jego ciało jest dość masywne. Do listopada możemy obserwować tę niezwykłą ważkę na terenie prawie całego kraju. To żagnica jesienna, którą można wypatrzeć nad wodą.

W skrócie
- Żagnice to jedne z największych ważek w Europie i Ameryce Północnej występujące również w Polsce, gdzie niektóre gatunki są objęte ochroną.
- Żagnica jesienna, zwana także Autumn Hawker, wyróżnia się mozaikowym ubarwieniem i jest symbolem jesieni wśród ważek.
- Ważki różnoskrzydłe, do których należą żagnicowate, potrafią manewrować dwiema parami skrzydeł niezależnie i odgrywają ważną rolę drapieżników związanych ze środowiskiem wodnym.
- Więcej podobnych informacji znajdziesz na stronie głównej serwisu
W Polsce występuje co najmniej 10 gatunków żagnic, czyli ważek różnoskrzydłych obejmujących silne i żwawo latające okazy, największe spośród występujących w Europie i Ameryce Północnej.
W Polsce pod ochroną znajduje się żagnica północna występująca jedynie na terenie Karkonoskiego Parku Narodowego i uznawana za gatunek zagrożony, oraz żagnica zielona, a żagnica torfowcowa jest pod ochroną częściową. Właściwie wszystkie żagnice są do siebie podobne, nawet husarze, którzy też należą do żagnicowatych. Na ich tle wyróżnia się zdecydowanie żagnica ruda

Symbol jesieni wśród ważek - żagnica jesienna
Ważkowy symbol jesieni, czyli żagnica jesienna w języku angielskim również funkcjonuje pod podobną nazwą kojarzącą się z obecną porą roku. Mówi się na nią Autumn Hawker lub Migrant Hawker. Żagnicę można w Polsce zobaczyć od lata nawet do końca listopada. Uwagę przyciąga jej niebanalne, mozaikowe ubarwienie z charakterystycznymi jaskrawymi pasami u samca. Samice tego gatunku są nieco inaczej ubarwione - mają więcej brązowych akcentów i żółtawe boi ciała, ale zdarza się, że samica będzie ubarwiona podobnie do samca.
Żagnicę jesienną stosunkowo łatwo można uchwycić na zdjęciu. Przelatuje wzdłuż roślinności szuwarowej, często zatrzymuje się w powietrzu i wisi.
Nie chowa skrzydeł, kiedy odpoczywa
U ważek różnoskrzydłych, a do takich zalicza się żagnicowate, przednia para skrzydeł różni się kształtem i rozmiarem od tylnej, która dodatkowo jest szeroka przed nasadą. Ważki te poruszają obiema parami niezależnie od siebie, głównie w płaszczyźnie pionowej, w dół, co sprawia, że ich lot jest silny i szybki, ale i o ograniczonej możliwości manewrowania.
Kiedy różnoskrzydłe odpoczywają, nie składają skrzydeł, jak to robią owady równoskrzydłe. Żagnica trzyma więc podczas relaksu swe skrzydła rozpostarte na boki.

Wszyscy przedstawiciele różnoskrzydłych są mięsożerni, imago, czyli owad w ostatecznym stadium, polują w locie na inne owady, larwy żywią się kijankami, narybkiem i bezkręgowcami wodnymi.
Ważki są drapieżnymi owadami ściśle związanymi ze środowiskiem wodnym. Larwy żyją w wodzie, a osobniki dorosłe żyją w pobliżu zbiorników z wodą stojącą lub płynącą. Mają bardzo dobrze rozwinięty aparat lotu i zmysł wzroku. W Polsce odonatofauna ma się następująco: wyróżnia się ok. 74 gatunki tych owadów. Rząd Odonata reprezentowany jest przez przedstawicieli 9 rodzin, w tym 5 zaliczanych do ważek różnoskrzydłych, a 4 do równoskrzydłych.