Dzień Szakala. Nie jest obcy, ani niebezpieczny, ale w Polsce do niego strzelają

Szakal - gatunek drapieżny z rodzaju psowatych, jest mniejszy od wilka, a budową ciała przypomina nieco lisa. Szakal złocisty (jedyny przedstawiciel szakala poza Afryką) oficjalnie występuje w Polsce od 2015 r., ale zwierzęta te trudno zobaczyć także ze względu na ich niewielką liczebność. Mimo tego myśliwi mogaą na nie polować.

19 kwietnia przypada międzynarodowy Dzień Szakala. 

Zdaniem przyrodników szakal nie zagraża polskiej przyrodzie, a pojawił się u nas w wyniku naturalnej ekspansji. Były minister środowiska Jan Szyszko doprowadził do wpisania szakala na listę gatunków łownych. Oficjalnie można więc na niego polować. Według obserwacji przyrodników, w Polsce jest zaledwie 30 osobników. Pojawiają się więc obawy, że ze względu na podobieństwo do wilka, myśliwi mogą strzelać także do chronionych w Polsce drapieżników. Co roku w Polsce w wyniku postrzału i rzadziej wypadków umiera w Polsce nawet ok. 150 wilków.

Szakale złociste (Canis aureus) występują poza Afryką zarówno w Azji, jak i w Europie - można go spotkać w wielu krajach na naszym kontynencie. Drapieżniki te żywią się małymi zwierzętami (gryzoniami), padliną i roślinami. Szakale żyją ok. 10 lat. Wszystko wskazuje na to, że zwierzęta wędrują po świecie w poszukiwaniu dogodnego miejsca, ponieważ utraciły swoje naturalne siedliska w wyniku urbanizacji i rozwoju przemysłu na wsiach. Szakale pojawiają się także w Europie ze względu na zmiany klimatyczne, czyli systematyczne ocieplenie.

Przyrodnicy przestrzegają, aby szakala nie traktować jako gatunku obcego i inwazyjnego. Takie zwierzęta trafiają na nienaturalne dla siebie terytorium "dzięki" działalności człowieka, a nie w wyniku naturalnych procesów, np. migracji. Szakal sam zdecydował o zmianie terytorium i nie stanowi niebezpieczeństwa dla naszej przyrody.