Zjadają surowe mięso renifera i zawartość żołądków zwierząt. Nadal polują na foki

Diety arktyczne są unikatowe. Produkty pochodzenia zwierzęcego są podstawowym składnikiem diety z prostego względu. Rośliny są sezonowym rarytasem, a mrozy wymagają tego, aby nabrać odpowiedniej masy mięśniowej.

Tradycyjna dieta Inuitów składa się z ryb, karibu, czyli reniferów tundrowych, ptaków i małych ssaków, na które polują. Z kolei Lapończycy słyną z polowań na ptaki i małe ssaki oraz z hodowli reniferów. Piją mleko tych zwierząt i zabijają je, aby zjeść mięso. Istnieje aż 29 rdzennych ludów, które hodują renifery. W większości ludzie ci prezentują odmienny do zachodniego model żywienia. Polują, aby zaspokoić głód i mówią, że starają się utrzymywać równowagę w przyrodzie. Pasterze w większości utrzymują, że to oni podążają za zwierzęciem, w kierunku bezdrzewnej tundry, a nie odwrotnie.

Dieta Aleutów jest podobna do diety Eskimosów, którzy polują na foki i ryby.

Inuici słyną ze zjadania fok, morsów, narwali, gęsi i kaczek, ryb, a nawet niedźwiedzi polarnych. Spożywają skorupiaki, ale nie są głównym źródłem ich pożywienia. Jedzą także renifery i zające arktyczne, a to należy do ich tradycji.

Osierocone lub adoptowane dzieci są karmione bulionem z fok. Przysmakiem Inuitów z Ziemi Baffina jest siekany tłuszcz i mózgi zmieszane z krwią foki. Zjada się też płetwy i łopatki oraz zgniłe mięso z foki (może leżakować ono miesiącami) oraz zamraża się mięso i przechowuje ok. 3 tygodni. Skórę ze zwierząt można zjeść lub przeznaczyć do użytku domowego.

Powszechnie spożywane przez Inuitów rośliny to wodorosty, szczaw, wierzba, jagody, bażyna, porosty, marchew eskimoska. Spożywają też to, co znajduje się w żołądkach roślinożerców.

Inuici dzielą się na łowców lodowych i lądowych. Starają się oni nie doprowadzać do zachwiania równowagi ekologicznej. Przestrzegają zasady, aby w miarę możliwości zapewnić mieszaną dietę zawierającą zwierzęta morskie i lądowe. Jeśli ta równowaga zostanie zachwiana przez nadmierne polowania na jeden gatunek, doprowadzi to w dalszej perspektywie do jego wymarcia.

Uważa się, że arktyczni myśliwi szanują zwierzęta i rośliny i nie zjadają ich ponad swoje potrzeby. Oczywiście i do Eskimosów dotarła żywność z importu. Typowe produkty spożywcze kupowane przez nich w sklepach to herbata, cukier, mąka, herbatniki i pieczywo. Inne importowane produkty to owoce i dżemy, a także mięso, ryby i warzywa. Żywność sklepowa jest uważana za gorszą i niezapewniającą zdrowia dla każdego, kto wychował się na wiejskiej żywności.

W wyniku kontaktu z Europejczykami ludy arktyczne zaczęły popijać schłodzoną herbatę oraz bannock - chleb przygotowywany z dodatkiem mleki i tłuszczu (roślinnego lub zwierzęcego, np. z foki).

Ludy arktyczne mają swoje osobliwe zwyczaje, w których polowanie i dzielenie się żywnością stanowią filar ich społeczeństwa. Na przykład, kiedy Eskimosi wracają z polowania, ciała i mięso zwierząt rozdziela się według zasad uznanych przez społeczność.

Posiłki są wspólne, a wszystkie pokarmy pochodzenia zwierzęcego są dzielone, najpierw w społeczności, a następnie w gospodarstwie domowym.

Świeże mięso zjada każdy, kto jest głodny. Następnie członkowie rodziny spożywają żywność wspólnie przynajmniej raz dziennie.

Typowy tradycyjny posiłek obejmuje też gotowane, smażone lub grillowane mięso, organy i miękkie kości. Jedzenie serwowane jest na ziemi na zewnątrz lub na podłodze w schronie. Pokarm dla zwierząt jest odcinany od tuszy za pomocą osobistego noża danej osoby.

Jeśli pokarm dla zwierząt jest gotowany, rosół pije się po zjedzeniu mięsa. Oczekuje się, że wszyscy będą jeść, dopóki ich głód nie zostanie zaspokojony.

Ptaki, jaja, rośliny, małe ryby lub skorupiaki są udostępniane “na żądanie"  każdemu, kto jest głodny. Mężczyźni, kobiety i dzieci jedzą posiłki razem, ale każda grupa ma inne metody i narzędzia. Mężczyźni jedzą długimi nożami (sevik), a kobiety używają ulu, tradycyjnego zakrzywionego noża Eskimosów.