Czy tapety odeszły do lamusa, a farby są lepsze?

Konwencjonalne farby mogą uczulać, ponieważ zawierają szereg drażniących substancji, np. formaldehyd i rozpuszczalników. Polskie Towarzystwo Alergologiczne może nadać produktowi atest, który dowodzi, że farba nie uczula. Czy jednak farby mogą być ekologiczne, a jeśli tak to jakie?

Antyalergiczne farby powstają z naturalnych surowców i minerałów, takich jak olej lniany, glinka i inne ekstrakty roślinne. Często stosowano farby gliniane, mineralne lub wapienne. Składniki roślinnego pochodzenia nie są obce dla organizmu i nie zawierają szkodliwych substancji chemicznych, dlatego są przez większość ludzi tolerowane. Natomiast chemikalia mogą powodować u wrażliwych na alergię osób niepożądane objawy. Obecne w wielu farbach rozpuszczalniki w połączeniu z nieodpowiednią wentylacją mogą nasilać objawy alergiczne (katar, kaszel, łzawienie oczu), astmę czy egzemę. Alergicy powinni unikać farb pylących oraz tych, zawierających syntetyczne dodatki zapachowe.

Farby konwencjonalne zawierają drażniące lotne związki organiczne zwane LZO lub VOC. Podczas wysychania mogą powodować reakcje alergiczne, dlatego UE wprowadziła limit obecności LZO w farbach. Wynosi on 30 g na 1 l farby.

Farba dla alergika powinna być więc rozcieńczana wodą, a nie rozpuszczalnikami. Najczęściej w tej grupie można spotkać farby akrylowe z żywicą akrylową w składzie. Kiedy wysychają, nie wydzielają potencjalnie szkodliwych substancji. Farby winylowe i lateksowe należą podobnie jak akrylowe do farb emulsyjnych (absorbują parę wodną i oddają ją). Winylowe zawierają jednak polichlorek winylu, który złuszczając się, powoduje powstanie mikroplastiku i wykazuje szkodliwe właściwości w temp. powyżej 100 stopni Celsjusza.

Farby ekologiczne są także właściwe dla alergików, a także dla wszystkich tych, którzy dbają o środowisko naturalne. Farby eko są opatrzone znakiem Eco-Label. Oznacza to, że w składzie takich farb nie ma substancji rakotwórczych oraz toksycznych i niebezpiecznych dla środowiska.

Tapety pojawiają się w polskich domach nieco rzadziej na rzecz farb lub fototapet, płytek, a nawet imitacji cegły. Najczęściej używano tapet papierowych i to one nalezą do najstarszych przedstawicieli tych produktów. Plusem tych pokryć było to, że nie przyciągały kurzu i w większości przypadków nie wywoływały alergii. Jednak takie tapety nie do końca były odporne na wilgoć. Obecnie na rynku można dostać tapety ekologiczne i spełniające więcej wymogów.

Istnieją też tapety papierowe wytłaczane (najlepiej bez oddatku PCW, czyli polichlorku winylu) lub te podklejone warstwą fizeliny, która ma m.in. tłumić dźwięki i jest miła w dotyku. Fizelinowe mogą jednak zawierać piankę z PCW - warto sprawdzić skład, zanim kupimy. Naturalne tapety mogą pochodzić też z recyklingu. W ich skład wchodzą np. włókna tekstylne i papierowe, celuloza i mączka drzewna. Takie tapety mają za zadanie regulować wilgotność w pomieszczeniu, są grzyboodporne oraz nie wywołują alergii. Naturalna tapeta jest nakładana i usuwana jedynie za pomocą wody (wystarczy na kilka sekund ją namoczyć).

Przed tapetowaniem, ale również malowaniem ścian, należy użyć płynu gruntującego. Jeśli zależy nam na ekologii oraz zdrowiu, wybierzmy płyn niezawierający rozpuszczalników. Nieodłącznym elementem tapetowania, jest posmarowanie ściany klejem - i tutaj możemy skorzystać z naturalnej alternatywy bez rozpuszczalników i szkodliwych substancji lotnych.

Jakie podłoże wybrać? Można zdecydować się na flizelinę lateksową albo winylową tapetę na flizelinie.