Podjęli radykalną decyzję w sprawie "myszojelenia"

Przyroda wietnamska ma niezwykłą specyfikę i to nawet jak na skalę Azji, nawet jak na skalę Indochin. Aż 30 tutejszych ssaków to gatunki endemiczne, których nie ma nawet w sąsiedniej Kambodży czy Chinach. Mieszka tu także 19 endemicznych ptaków, unikalna dla tego państwa jest również prawdopodobnie aż jedna trzecia z 484 zidentyfikowanych do tej pory gatunków gadów. To ogromna spuścizna i wielkie bogactwo, które przez lata nie miało odpowiedniej ochrony, gdy Wietnam zmagał się z wojnami i konfliktami.

Od wielu lat się nie zmaga i eksploracja oraz poznawanie tutejszych zakamarków skutkuje niekiedy niesamowitymi odkryciami, jak chociażby saoli wietnamskiej - jednego z ostatnich dużych ssaków świata, jakie odkryto. Saola wietnamska - krewna anoa i bawołów - została znaleziona w 1992 r. w wietnamskich Górach Annamskich. Góry te rozciągają się na sporych połaciach Wietnamu i obfitują w wielu unikalnych zwierząt.

Należy do nich sójkowiec annamski. To niezwykły ptak uznawany niegdyś za podgatunek sójkowca plamistego, który występuje na terenach południowych Chin, północnej Birmy i północnych Indochin. Sójkowiec annamski podniesiony został do miana odrębnego gatunku, który spotyka się wyłącznie w Wietnamie, jedynie na płaskowyżu Da Lat w południowej części prowincji Annam. W tym sensie jest narodowym skarbem Wietnamu.

Sójkowce to bardzo specyficzne ptaki. Nie należy ulegać pozorom i łączyć ich z sójkami, ponieważ niewiele one mają wspólnego z krukowatymi, do których sójki są zaliczane. Sójkowce z kolei są członkami nieznanej u nas w Europie grupy pekińczyków. To ptaki o długich, szydłowatych dziobach, którymi poszukują owadów i nasion w ściółce górskich lasów Azji. Najbardziej znany sójkowiec białoczuby ma charakterystycznie białą głowę. Wietnamski sójkowiec annamski to ptak o głowie z rudawymi deseniami.

Ten ptak wydawał się być odporny na presję człowieka, gdyż widywano go na terenach ruderalnych, na polach uprawnych, ale jednak jest go tak mało, że Wietnam od 1 lipca zdecydował się go włączyć na listę najściślej chronionych zwierząt, z klauzulą priorytetu 1B. Ich eksploatacja i komercyjne wykorzystanie są surowo zabronione. Okólnik Ministerstwa Rolnictwa i Środowiska dodał 116 gatunków do grupy IB i 187 gatunków do grupy IIB. W pierwszym wypadku eksploatacja tych zwierząt w ogóle nie wchodzi w grę, w drugim - wymaga zgód.

Poza sójkowcem annamskim na liście z najwyższym priorytetem znalazły się także inne rzadkie ptaki Wietnamu np. perkołyska indyjska, rzadki bażant znany jako kiściec srebrzysty, a także drapieżny wężojad czubaty, wyspecjalizowany w polowaniach na węże i jaszczurki. Włączone na listę także ssaki takie jak kanczyl srebrnogrzbiety - jeden z najrzadszych kopytnych świata. I zarazem najmniejszych. Rzeczywisty zasięg tego gatunku jest nieznany, ponieważ wiedza o nim jest bardzo niewielka. Być może występuje również w sąsiadującymi z Wietnamem Kambodży i Laosie. Ten ssak nazywany jest "myszojeleniem", bowiem trochę wygląda jak mikrojeleń. Kanczyle jeleniowatymi nie są, ale to najmniejsze istniejące kopytne.

Ochroną objęto też innego małego kopytnego, jakim jest mundżak laotański, spotykany w północnym Laosie i małym przyległym obszarze Wietnamu. Ma 40 cm wysokości i kilkucentymetrowe poroże. W Wietnamie mundżak ten jest intensywnie zabijany dla mięsa, a jego siedliska zostały drastycznie ograniczone. Pozostało mniej niż 250 osobników.

Istotna jest ochrona niezwykłego zwierzęcia jakim jest łasicolot malajski, który należy do lotokotów, czyli latawców. To nadrzewne ssaki o błonie skórnej między kończynami, która pozwala im na szybujące loty między drzewami.

Wietnam postanowił również chronić swe zwierzęta wodne. Na liście znalazł się diugoń przybrzeżny, spotykany w delcie Mekongu, ale w zatoce Ha Long. Jest tu także garbogrzbiet chiński - jeden z rzadkich, niedużych delfinów azjatyckich, a także wszystkie morskie żółwie Wietnamu - żółw szylkretowy, żółw zielony, żółw oliwkowy, żółw skórzasty i karetta.