Co dalej ze wskrzeszonymi wilkami straszliwymi? Jest zaskakujący pomysł

Wilki zostały przedstawione w kwietniu, gdy przyszły na świat jako efekt genetycznych doświadczeń przeprowadzonych w teksańskiej firmie Colossal Biosciences. Wtedy gruchnęła wieść, że firma odtworzyła wilka straszliwego, czyli pierwszy przywrócony do życia gatunek z epoki lodowcowej. To także - jak podaje Colossal Biosciences - pierwszy krok do wskrzeszania innych wymarłych gatunków z mamutem włochatym na czele, co Amerykanie planują na koniec 2028 r. Interesuje ich również przywrócenie wymarłego wilkowora tasmańskiego - drapieżnego torbacza z Australii, a także dronta dodo, dzięcioła wielkodziobego i wielu innych gatunków.

Wskrzeszenie wilków straszliwych o imionach Remus i Romulus, a także ich genetycznej siostry Khaleesi zostało jednak poważnie skrytykowane przez naukowców. Uważają oni, że w żadnym wypadku nie mamy do czynienia z odtworzeniem wymarłego gatunku, a jedynie stworzeniem atrapy dawnych zwierząt. Te wilki tylko przypominają wymarłe, zresztą niezbyt dokładnie, jako że wilk straszliwy nie jest już dzisiaj postrzegany jak bliski krewny współczesnych wilków szarych. Kiedyś nosił łacińską nazwę Canis dirus i był zaliczany do tego samego rodzaju co wilki, psy czy dingo. Dzisiaj jednak wiemy już, że to błąd. Wilk straszliwy nosi nową łacińską nazwę Aenocyon dirus i już ona wskazuje na to, że ... nie był wilkiem. Należy do innego rodzaju psowatych, nie był z wilkami spokrewniony zbyt blisko i nie przypominał ich wyglądem.

A zatem, gdy teraz widzimy duże białe wilki pokazane przez Colossal Biosciences, można się zastanawiać, co one w zasadzie mają wspólnego z dawnymi wilkami straszliwymi? Bliżej im do współczesnych wilków, tyle że wyrośniętych. Jak bowiem informowaliśmy w Zielonej Interii, zwierzęta od wiosny rosną jak na drożdżach, już osiągnęły duże rozmiary i zapewne będą gigantami. Większymi niż współczesne wilki.

Rodzi się pytanie, co z nimi dalej? Najsłynniejsze wilki świata na razie spędzają czas w zamkniętych zagrodach, ale stają się dorosłe.

Komisja ds. Przetrwania Gatunków IUCN oświadczyła już, że powstanie tych atrap nie zmienia statusu wilka straszliwego jako gatunku wymarłego. Oświadczyła również, że działania Colossal Biosciences w tym zakresie nie przyczyniają się ani do odtworzenia zwierząt, ani ochrony przyrody. Co więcej, istnienie tych zwierząt może realnie zagrozić funkcjonowaniu obecnych wilków szarych. Zwierzęta z próbówek nie mają dzisiaj żadnej niszy do zapełnienia i nie ma dla nich żadnego miejsca w ekosystemie.

Tym bardziej interesujące są doniesienia "Time", wedle którego Colossal Biosciences przeprowadziło już spotkania z przedstawicielami społeczności indiańskich narodów Hidatsa, Mandan i Arikara w sprawie umieszczenia drapieżników w ich rezerwacie. Mandanowie, Arikarowie i Hidatsowie mieli wyrazić chęć, aby te wilki zamieszkiwały ich ziemie w Dakocie Północnej. To rezerwat Fort Berthold po obu stronach rzeki Missouri, utworzony tu dla Mandanów, Arikarów i Hidatsów w 1870 r.

W spotkaniu miał uczestniczyć Ben Lamm, dyrektor generalny Colossal Biosciences, a sprawa wilków miała być omawiana przy okazji dyskusji z Indianami na temat ochrony i przywracania stad bizonów na tereny Ameryki Północnej. Mandanowi, Arikarowie i Hidatsowie mieli wyrazić niepokój związany z tym, że wilki w Stanach Zjednoczonych nie są dostatecznie chronione, a stanowią istotny element ekosystemu i także indiańskiej kultury.

To zainteresowanie Indian potwierdza zresztą "The Dakotan". Jak czytamy: "Narody Mandan, Hidatsa i Arikara (MHA) wyraziły zainteresowanie przyjęciem wilków straszliwych na tereny plemienne, postrzegając to przedsięwzięcie nie tylko jako przełomową współpracę naukową, ale także jako znaczący akt odnowy kulturowej, zakorzeniony w powiązaniach z przodkami i trosce o środowisko naturalne. Według Colossal Biosciences, rozpoczęły się rozmowy z przywódcami MHA, a przedstawiciele plemion podkreślili powiązania między wilkami straszliwymi a przechowywanymi od pokoleń przekazami ich przodków". Sprawa ma być konsultowana z Radą Starszych tych narodów.