Bursztyn jak z "Parku Jurajskiego". Znaleźli w nim niezniszczalne zwierzę
To odkrycie może nam pomóc poznać życie i warunki panujące w czasach, gdy po Ziemi chodziły dinozaury. W bursztynie wykopanym w prowincji Manitoba w Kanadzie znajdowały się zwierzęta im współczesne. I to nie byle jakie zwierzęta.
Niesporczaki to zwierzęta otoczone już niemal legendarną sławą z uwagi na ich odporność i zdolność do przetrwania nawet w najtrudniejszych okolicznościach.
Wytrzymują bowiem w Kosmosie i w warunkach zera absolutnego, kiedy to zapadają w stan anabiozy, zatem wstrzymania wielu procesów życiowych. Nie giną jednak. Aby przetrwać inne niekorzystne warunki, wchodzą też w stan letargu zwany biostazą. Wykorzystują w tym celu białka, które tworzą wewnątrz komórek żele i spowalniają procesy życiowe. Są w stanie wytrzymać nawet 30 lat bez pokarmu. Mało tego, te zwierzęta wytrzymują również niebywałe dawki promieniowania. Nie zabije ich promieniowanie jonizujące w dawkach 1000 razy większych niż jakiekolwiek zwierzę na naszej planecie. Przeżywają w ogromnych ciśnieniu, stężeniu soli, większość jest w stanie przeżyć uderzenie w przeszkodę z prędkością przekraczającą 2600 km/h.
Przetrwały też w śladach kopalnych od czasów mezozoiku.
Dzisiaj ponad 1000 istniejących gatunków niesporczaków zalicza się do pierwoustych. To grupa bardzo prymitywnych zwierząt, do których zaliczane są także chociażby nicienie, płazińce, wrotki, wreszcie także mięczaki i stawonogi. Niesporczaki zrobiły jednak karierę szczególną. Uważamy, że ich ciała są kluczem do zrozumienia wielu procesów biologicznych, a może się okazać, że i do zrozumienia przeszłości i dawnego życia na Ziemi.
Pancerny niesporczak istniał już w mezozoiku
Te zwierzęta istniały już bowiem w epoce mezozoiku i w Manitobie w Kanadzie udało się znaleźć bursztyn z zamkniętymi w środku dwoma niesporczakami. Jeden należy do gatunku Beorn leggi, który jest przedstawicielem najstarszych niesporczaków świata, znanych od kambru. Zwierzę ma 0,3 milimetra długości i 0,08 milimetra szerokości. Drugi okaz w bursztynie nie został długo opisany. Jest znacznie mniejszy od krewniaka, zwinięty i wyraźnie pomarszczony. W chwili odnalezienia go w 1964 roku opisanie zwierzęcia było niemożliwe z powodu niemożności wiarygodnego określenia szczegółów anatomicznych. Nowe techniki obrazowania opracowane od tego czasu pozwoliły późniejszym badaczom na szczegółowe opisanie mniejszego okazu. Właśnie został zakwalifikowany do nowego rodzaju Aerobius.
Jak mówi Javier Ortega-Hernandez z Uniwersytetu Harvarda, oba niesporczaki znajdują się w tym samym kawałku bursztynu, który pochodzi z okresu kredowego, co oznacza, że żyły obok dinozaurów. I badania tego organizmu, o których można przeczytać w "Communications Biology" wskazują na to, że nadzwyczajne możliwości przetrwania tych zwierząt były już obecne u kredowych gatunków.
A to znaczy, jak konkludują naukowcy z Uniwersytetu Harvarda, że wyewoluowały w paleozoiku. To wtedy niesporczaki nauczyły się być niezniszczalne.
