Korona Gór Polski. Jak szybko zdobyć wszystkie szczyty?

Pomysł na stworzenie listy najwyższych szczytów dostępnych dla turysty, które miały tworzyć Koronę Gór Polski, został zainicjowany w 1997 roku na łamach czasopisma turystyczno-krajoznawczego "Poznaj swój kraj". Wpadli na niego dwaj geografowie z Warszawy, Marek Więckowski i Wojciech Lewandowski. Chcieli w ten sposób zachęcić czytelników do odkrywania piękna polskich gór, pokonywania atrakcyjnych krajoznawczo tras i przekonać, że są także inne pasma niż Tatry. 

Idea geografów przypadła do gustu naczelnikowi miesięcznika, który 13 grudnia 1997 r. postanowił aktywować działalność Klubu Zdobywców Korony Gór Polski. Nieco ponad miesiąc później, bo 18 stycznia 1998 roku odbyła się pierwsza zorganizowana wyprawa klubu na Łysicę, najwyższy szczyt w Górach Świętokrzyskich.

Tak oto utworzono Koronę Gór Polski, czyli listę 28 najwyższych szczytów. Wszystkie mają łącznie ponad 30 tysięcy metrów wysokości. Jakie szczyty trzeba zdobyć? Oto lista (od najwyższego do najniższego).

• Rysy 2499 m n.p.m. - Tatry;
• Babia Góra 1725 m n.p.m. - Beskid Żywiecki;
• Śnieżka 1602 m n.p.m. - Karkonosze;
• Śnieżnik 1425 m n.p.m. - Masyw Śnieżnika;
• Tarnica 1346 m n.p.m. - Bieszczady;
• Turbacz 1310 m n.p.m. - Gorce;
• Radziejowa 1262 m n.p.m. - Beskid Sądecki;
• Skrzyczne 1257 m n.p.m. - Beskid Śląski;
• Mogielica 1170 m n.p.m. - Beskid Wyspowy;
• Wysoka Kopa 1126 m n.p.m. - Góry Izerskie;
• Rudawiec 1112 m n.p.m. - Góry Bialskie;
• Orlica 1084 m n.p.m. - Góry Orlickie;
• Wysoka 1050 m n.p.m. - Pieniny;
• Wielka Sowa 1015 m n.p.m. - Góry Sowie;
• Lackowa 997 m n.p.m. - Beskid Niski;
• Kowadło 989 m n.p.m. - Góry Złote;
• Jagodna 977 m n.p.m. - Góry Bystrzyckie;
• Skalnik 945 m n.p.m. - Rudawy Janowickie;
• Waligóra 936 m n.p.m. - Góry Kamienne;
• Czupel 934 m n.p.m. - Beskid Mały;
• Szczeliniec Wielki 919 m n.p.m. - Góry Stołowe;
• Lubomir 912 m n.p.m. - Beskid Makowski;
• Biskupia Kopa 889 m n.p.m. - Góry Opawskie;
• Chełmiec 869 m n.p.m. - Góry Wałbrzyskie;
• Kłodzka Góra 765 m n.p.m. - Góry Bardzkie;
• Skopiec 724 m n.p.m. - Góry Kaczawskie;
• Ślęża 718 m n.p.m. - Masyw Ślęży;
• Łysica 612 m n.p.m. - Góry Świętokrzyskie.

Oficjalne zdobywanie Korony Gór Polski wiąże się z przynależnością do Klubu Korony Gór Polski. Oczywiście nie jest to obowiązkowe i można szczyty zdobywać bez tego, ale wtedy nie ma szans na potwierdzenie zdobycia danej góry i otrzymanie Odznaki Zdobywcy. Pozostaje jedynie pamiątka w postaci zrobionych na szczycie zdjęć. Mimo wszystko członkostwo w Klubie jest dobrowolne. Można się do niego zapisać, wypełniając formularz elektroniczny na stronie: kgp.info.pl/akces-do-klubu. Obowiązuje jednorazowa opłata wpisowa w wysokości 40 zł. Do Klubu można zapisać również dzieci, które ukończyły 7 lat.

Na dowód zdobycia danego szczytu zbiera się pieczątki w książeczce Klubu Zdobywców Korony Gór Polski. Jest ona dostępna wyłącznie dla członków Klubu i kosztuje 5 zł. Można ją zamówić przy okazji zapisywania się do Klubu. Co ważne, oficjalne zdobywanie szczytów rozpoczyna się od momentu przystąpienia do Klubu. Nie ma znaczenia, jakie wcześniej ktoś zdobył korony pasm górskich. Przygodę ze zdobywaniem Korony Gór Polski musi udokumentować pieczątką w książeczce. Równie ważny jest dowód w postaci zdjęcia zrobionego na szczycie. 

Jeśli nie ma możliwości podbicia książeczki na górze, warto wykonać fotografię z nazwą szczytu i datą, która będzie jednoznacznie wskazywała na dzień wejścia. Pieczątki zazwyczaj można zdobyć w obiektach zlokalizowanych na szlaku w klubowych skrzyneczkach lub po zejściu w wybranych punktach w pobliskiej miejscowości.

Oto kilka propozycji miejsc, gdzie można uzyskać pamiątkowy stempel w książeczce Korony Gór Polski.

• Rysy: Schronisko PTTK Morskie Oko, Chata Pod Rysami.
• Babia Góra: Schronisko PTTK Markowe Szczawiny, Kasa przy wejściu do BPN Zawoja Markowa.
• Śnieżka: Dom Śląski Schronisko Górskie, Schronisko PTTK Strzecha Akademicka.
• Śnieżnik: Schronisko PTTK na Śnieżniku, Centrum Edukacji, Turystyki i Kultury ul. Kościuszki 18 Stronie Śląskie.
• Tarnica: Punkt informacyjno-kasowy w Wołosatem lub w Ustrzykach Górnych - Terebowiec, Schronisko PTTK Kremenaros Ustrzyki Górne.
• Turbacz: Schronisko PTTK im. Władysława Orkana na Turbaczu, Kasa biletowa Gorczańskiego Parku Narodowego.
• Radziejowa: na szczycie, schronisko PTTK "Na Przehybie".
• Skrzyczne: Schronisko PTTK Skrzyczne, Informacja Turystyczna w Szczyrku.
• Mogielica: na szczycie, Pijalnia wód mineralnych w Szczawie.
• Wysoka Kopa: Schronisko Wysoki Kamień, Informacja Turystyczna w Szklarskiej Porębie, na szczycie czerwony szlak ok. 400 m od wiaty.
• Rudawiec: na szczycie, PTTK Oddział w Stroniu Śląskim.
• Orlica: wieża widokowa poniżej szczytu, Schronisko PTTK Orlica w Zieleńcu.
• Wysoka: na szczycie, PTTK Oddział Pieniński w Szczawnicy.
• Wielka Sowa: na szczycie, Schronisko Górskie "Orzeł" Sokolec.
• Lackowa: na szczycie, Pijalnia Wód Mineralnych Wysowa Zdrój.
• Kowadło: na szczycie, Chata Cyborga w Bielicach.
• Jagodna: na szczycie, Schronisko PTTK Jagodna na Przełęczy Spalona.
• Skalnik: na szczycie, Schronisko PTTK Szwajcarka.
• Waligóra: Schronisko PTTK Andrzejówka, Oddział PTTK "Ziemi Wałbrzyskiej" w Wałbrzychu.
• Czupel: na szczycie, Schronisko górskie PTTK Na Magurce.
• Szczeliniec Wielki: Schronisko PTTK "Na Szczelińcu", punkt kasowy na Szczelińcu.
• Lubomir: na szczycie, Schronisko PTTK na Kudłaczach.
• Biskupia Kopa: przy wieży widokowej, Dom Turysty "Pod Biskupią Kopą".
• Chełmiec: przy wieży widokowej, pijalnia wód mineralnych na terenie Parku Zdrojowego w Szczawnie-Zdroju.
• Kłodzka Góra: na szczycie, Punkt Informacji Turystycznej w Kłodzku.
• Skopiec: na szczycie, sklep spożywczy Komarno 70.
• Ślęża: Dom Turysty Góra Ślęża im. Romana Zmorskiego, Dom Turysty "Pod Wieżycą" w Sobótce.
• Łysica: na szczycie, Św. Katarzyna wejście do Świętokrzyskiego Parku Narodowego.

Nie ma ustalonego ścisłego programu wypraw. Tak naprawdę górskie szczyty można zdobywać przez całe życie. Co prawda, jednym udaje się wejść na wszystkie w rok, innym w kilka, a nawet w kilkanaście lat. Klub nie ustalił żadnych ograniczeń w kwestii sposobu czy pór roku, w których można zdobywać Koronę Gór Polski. Plan wypraw to sprawa indywidualna. Są tacy, którzy zaczynają od najniższych wzniesień, inni od najłatwiejszych technicznie, a jeszcze inni odwrotnie - od najwyższych lub od najtrudniejszych. Niektórzy planują najpierw zdobycie szczytów położonych najbliżej miejsca zamieszkania, a potem stopniowo zdobywają te bardziej oddalone.

Do każdej wyprawy trzeba się odpowiednio przygotować technicznie i fizycznie. Odpowiednie obuwie i ubranie, sprzęt, zaplanowanie noclegu i dojazdu. Trzeba też nastawić się na to, że jedne szlaki są mniej wymagające, inne ekspozycyjne lub ze sztucznymi ułatwieniami w postaci łańcuchów. Zawsze należy brać pod uwagę swoją kondycję i umiejętności. Na niektóre szczyty prowadzi kilka tras, więc warto wcześniej dokładnie zaplanować drogę przejścia. Warto pamiętać, że niekiedy niska wysokość góry może być myląca i nie oznacza łatwego podejścia. 

28 szczytów Korony Gór Polski dokładnie w 2 dni 13 godzin 36 minut 44 sekundy. Taki wynik ustanowił rekordzista Miłosz Szcześniewski, który podjął się samodzielnego wejścia na każdy szczyt z osobna, połączony z przejazdami pomiędzy nimi samochodem, bez żadnego wsparcia.

Z kolei prawie 73 godziny, a dokładnie 3 dni 58 minut poświęcił na zdobycie Korony Gór Polski Kacper Mrowiec. Korzystał on jednak ze wsparcia innych osób. Taka pomoc może obejmować, np. prowadzenie samochodu, dostarczanie jedzenia, zabiegi fizjoterapeutyczne na postojach. Zimowym rekordzistą zdobycia KGP ze wsparciem jest  Roman Ficek. Osiągnięcie wszystkich szczytów zajęło mu 3 dni 10 godzin 50 minut, czyli mniej niż 83 godziny.

Ty nie musisz zdobywać rekordu. Każdy może rekreacyjnie osiągnąć szczyty KGP. Czy to odbędzie się latem, czy zimą, w rok czy w kilka lat - nieważne. Założenie zdobycia Korony Gór Polskich jest jedno: każda trasa wyznaczona na szczyt ma być pokonana siłą własnych mięśni. Dlatego trzeba dostosowywać swoje umiejętności i wytrzymałość do zamierzonych celów. Oczywiście KGP można zdobyć nawet kilka lub kilkanaście razy w życiu, zawsze z nową książeczką.