Liliowce

Łodygi liliowców to krótkie kłącza. 

Liście przypominają źdźbła trawy i mogą osiągnąć do 80 cm długości. Są ostro zakończone, równowąskie, rynienkowate, odziomkowe i wyrastają w dwóch szeregach. 

Kwiaty liliowców są promieniste lub grzbieciste. Wyrastają na szczycie głąbika – łodygi pozbawionej liści. Są skupione w wierzchotki, na które składa się do 6 kwiatów. Liliowce słyną z kolorowych liści okwiatu. Są one wywinięte na zewnątrz i mogą mieć odcień od żółtego do jasnopomarańczowego. Na niektórych z nich może znajdować się V-kształtny wzór.

Owoce tych bylin to suche torebki. Znajdują się w nich dwa rzędy małych, czarnych nasion. 

‘Pixie Parasol’ – w czasie kwitnienia bylinę tę zdobią morelowożółte płatki;

‘Little Missy’ – kwitnie od lipca do września, rodząc bordowo-różowe kwiaty;

‘Stella d’Oro’ – to roślina z lejkowatymi, ciemnożółtymi kwiatami;

‘Summer Wine’, czyli rośliny kwitnące w lipcu i sierpniu. Kwitną, rodząc kwiaty w kolorze ciemnoróżowym;

‘Starling’ – to bylina osiągająca do 90 cm wysokości. Zdobią ją ciemnobordowe liście okwiatu;

‘Strawberry Candy’ – ta kwitnąca w lipcu roślina ma kwiaty w kolorze malinowym, które są wykończone „falbanką”.

Łacińska nazwa Hemerocallis to połączenie dwóch greckich słów ‘hemera (dzień) i ‘kallos’ (piękno). Roślinę tę nazwano tak, gdyż jej pąki otwierały się tylko w dzień. Dziś można uprawiać odmiany, których kwiaty pozostają „otwarte” również po zmroku.

W Arboretum Wojsławice na Dolnym Śląsku (filii Ogrodu Botanicznego Uniwersytetu Wrocławskiego) rośnie ponad 3 tys. różnych odmian i gatunków liliowców.

Najmniejszymi liliowcami są te należące do odmiany ‘My honey child’. Mają zaledwie 15 cm wysokości – tyle wynosi też średnica kwiatów tej rośliny.

Kwiaty i pąki liliowców są jadalne. W kuchni wykorzystują je zwłaszcza Azjaci. Podobno żółte odmiany są najsmaczniejsze. 

Na jednym miejscu w ogrodzie liliowce mogą rosnąć nawet przez 30 lat.