To nie jest mysz, ale nasz skrajnie rzadki krewny. Dotarł do polskiego zoo
Tylko osiem ogrodów zoologicznych ma u siebie te niezwykłe, maleńkie zwierzęta. Są tak małe, że nadano im nawet polską nazwę mikrusek. Takie mikruski zjawiły się w zoo w Gdańsku. Aż trudno uwierzyć, że to nie myszki czy ryjówki, ale naczelne. Nasi w zasadzie dość bliscy krewni.
O sprawie donosi trójmiejski portal gdansk.pl, który podkreśla, że te niewielkie zwierzęta w swojej menażerii ma zaledwie osiem ogrodów zoologicznych świata. To zatem spore wydarzenia dla Gdańska, który ma parę z gatunku mikrusek kasztanowaty.
Kiedyś uważaliśmy, że lasy Madagaskaru zamieszkuje jeden niewielki lemur, podobny do myszy. Dlatego nazywany był lemurem myszatym. Dzisiaj te niewielkie naczelne mają polską nazwę "mikrusek", a takich mikrusków znamy na Madagaskarze już przeszło 20 gatunków. I co jakiś czas udaje się odkryć kolejne. Mikrusek kasztanowaty żyje na bardzo małym obszarze lasów koło Andasibe na wschodzie wyspy. Można go spotkać w parku narodowym Andasibe-Mantabia, który słynie zwłaszcza z ochrony indrisów - dużych madagaskarskich naczelnych znanych z donośnego głosu. Mikrusek kasztanowaty leży po drugiej stronie, jest jednym z najmniejszych lemurów i zarazem najmniejszych naczelnych świata.
To zwierzę mierzy ledwo 9 cm długości. Jest zatem mniejszy od nornicy rudej. Waży 50 gramów. To naprawdę mikrusek. Jeden z najmniejszych naczelnych. Uważany za rekordzistę mikrusek malutki z - dla odmiany - zachodniego Madagaskaru - jest porównywalnej wielkości.
Krewny małp i człowieka podobny do myszy
Przywykliśmy do tego, że za naszych bliskich krewnych wśród naczelnych uważamy szympansy, goryle, może inne małpy. Lemur taki jak mikrusek przypomina mysz, ale jednak także jest naszym względnie bliskim krewniakiem. Dawne naczelne, które pojawiały się na Ziemi miliony lat temu, wyglądać mogły podobnie. Te niewielkie zwierzęta przetrwały w takiej niedużej formie w swej ostatniej enklawie, jaką jest Madagaskar.
Lasy tej wyspy lemurów są bardzo zróżnicowane. Te na wschodzie różnią się zasadniczo od lasów z zachodniej części wyspy. Zachód jest bardziej suchy, a mikrusek woli wilgotne puszcze wschodniego Madagaskaru. Jest ich coraz mniej, więc i on ginie. Jego ochrona np. w ogrodach zoologicznych jest bardzo ważna.
Tego mikruska znamy dopiero od 2006 roku, kiedy został poznany i opisany. Ma nieco rudawą czy kasztanową sierść, co ma odzwierciedlenie w jego nazwie. U nasady ogona znajduje się miejsce, w którym lemur gromadzi zapasy pokarmu na trudniejszy okres. Może wtedy ograniczyć swą aktywność. Jak przypomina zoo w Gdańsku, mikrusek kasztanowaty jest głównie owadożerny. W skład diety wchodzą żuki, ćmy, modliszki. Poza owadami żywi się owocami, kwiatami, nektarem, małymi kręgowcami jak gekony, rzekotki i kameleony. Rzecz jasna, odpowiedniej dla niego wielkości.
Mikruski są zwierzętami nocnymi, co też nie jest powszechne wśród naczelnych. To wtedy pomyka wśród gałęzi madagaskarskiego lasu w poszukiwaniu owadów tak, jak robili to jego przodkowie jeszcze w czasach mezozoiku, pod nosem dinozaurów.
