Najgłębsza morska dziura świata. Naukowcy ciągle nie dotarli do jej dna

“Błękitne dziury" to występujące w różnych regionach świata podmorskie struktury, które z powierzchni przypominają wielką, ciemnoniebieską plamę. W rzeczywistości to ogromne, podwodne zapadliska - pozostałości jaskiń, których sklepienia zawaliły się, pozostawiając wielki, często niemal okrągły otwór. Zapadliska, takie jak słynne “Blue Hole" z Belize czy Egiptu, stanowią często oazy bioróżnorodności i przyciągają miłośników nurkowania z całego świata.

Grupa meksykańskich badaczy odkryła właśnie największą “błękitną dziurę" na świecie. Jak do tej pory udało się potwierdzić, że zapadlisko Taam Ja w meksykańskiej zatoce Chetumal ma co najmniej 420 metrów głębokości. Ale może być o wiele głębsza, bo badacze wciąż nie osiągnęli jej dna. 

Dotychczas tytuł najgłębszej takiej struktury świata należał do Smoczej Dziury na Morzu Południowochińskim (zwanej także Sansha Yongle Blue Hole). Smocza Dziura ma głębokość około 300 metrów. Trzecia najgłębsza błękitna dziura świata, “Dean’s Blue Hole" jest niemal 100 metrów płytsza.

Niektóre z najsłynniejszych błękitnych dziur znajdują się w pobliżu Ameryki Środkowej. Taam Ja’ znajduje się w pobliżu granicy Meksyku i Belize, niedaleko meksykańskiej wyspy Tamalcab i w pobliżu kilku innych błękitnych dziur w zatoce Chetumal. Pomiary głębokości dziury i przepływu prądu przez nią opublikowano w tym tygodniu w Frontiers in Marine Science.

W grudniu 2023 r. zespół zmierzył zapadlisko za pomocą instrumentów elektronicznych, które mogły scharakteryzować wiele elementów zapadliska. Porównanie danych hydrograficznych z zapadliska z warstwami wody w innych lagunach, ujściach rzek i rafach barierowych w Ameryce Środkowej doprowadziło zespół do wniosku, że w głębi otworu mogą istnieć "potencjalne połączenia podziemne" - sieć podwodnych jaskiń rozchodzących się z centralnego zapadliska.

Badanie ujawniło również wzrost temperatury i zasolenia wody na głębokości około 400 metrów. Naukowcy doszli do wniosku, że ciepła woda może być powiązana z procesami wulkanicznymi, tektonicznymi lub aktywnością geotermalną.

Badacze podkreślili, że dziura może być znacznie głębsza niż wynika z niedawnych pomiarów. Badacze nie nakreślili konkretnych planów ponownego pomiaru Taam Ja’, ale badanie jego głębokości przerwały jedynie ograniczenia technologiczne. Podkreślili, że przyszłe badania dziury "powinny uwzględniać zaawansowane technologie nawigacji podwodnej".