Łowcy szkieletów. Robaki zombie zjadają kości wielorybów

Żyją w ogromnych populacjach i żywią się szkieletami ryb. Według naukowców istnieje ok. 30 gatunków pożeraczy kości. Choć wyglądają, jak rośliny, w rzeczywistości nimi nie są.

Osedax zwane są robakami zombie
Osedax zwane są robakami zombieUnsplash
partner merytoryczny
banner programu czyste powietrze

Osedax (łac. “pożeracz kości") to grupa morskich bezkręgowców, wyglądem przypominających raczej rośliny. Nie mają ust, żołądków i odbytów i żyją wewnątrz rurki uwieńczonej kolorowym pióropuszem.

Naukowcy po raz pierwszy zidentyfikowali grupę osedax w 2002 roku (choć niektórzy twierdzą, że w 2005) w Kalifornii. Liczna populacja pożeraczy kości bytuje m.in. na szczątkach wielorybów, dlatego badaczom trudno było uwierzyć, że “kudłaty dywan" znaleziony na dnie oceanu, to nie rośliny, a robaki.

Grupa przeprowadziła wiele testów, podczas których wyławiała szczątki wielorybów z brzegu i zatapiała je w oceanicznych głębinach. Co z tego wynikło? "Zasadniczo, gdziekolwiek umieścimy kości, znajdziemy te robaki" - mówi Greg Rouse, członek zespołu, który po raz pierwszy opisał osedax. Gatunek ten skrywa jednak nadal tajemnicę.

Do tej pory znaleziono ponad 30 gatunków robaków. Jednym z nich jest osedax mucofloris, który żyje w wodach Atlantyku. Przedstawiciele gatunku znajdują się też na terenach arktycznych. Z kolei osedax priapus został nazwany na cześć boga płodności.

Samice jedzą kości

Robak z klasy pierścieniowych jest widoczny gołym okiem i ma średnio długość małego palca u ręki. Kośćmi żywią się kobiece przedstawicielki gatunku, męskie osobniki są dużo mniejsze i nie żerują na kościach, ale za to gromadzą się w błonie śluzowej samicy i czekają, aż pojawią się jej jaja, aby mogły je natychmiast zapłodnić.

Robaki, które jedzą styropian. „Są jak małe centra recyklingu”materiały prasowe

Robert Vrijenhoek, emerytowany biolog ewolucyjny z Monterey Bay Aquarium Research Institute w Kalifornii mówi, że samce to istni kamikadze.

Badania genetyczne potwierdzają teorię, że gatunek osedax istnieje co najmniej od okresu kredy i egzystował na długo przed pojawieniem się szkieletów wielorybów, na których można żerować. Pomimo odkrycia wszystkich nowych gatunków nadal nie jest jasne, w jaki sposób robaki znajdują kości. Uważa się, że mogą dryfować i skakać, dopóki nie zlokalizują szkieletu, wskazanego być może przez substancje chemiczne zawarte w wodzie.

INTERIA.PL
Masz sugestie, uwagi albo widzisz błąd na stronie?
Dołącz do nas