Na co choruje twój kot? Najgroźniejsze choroby mruczków

Koty to ulubieni pupile wielu osób. Te udomowione ssaki mają miękką sierść, długi ogon i wąsy, i przyjemnie mruczą. Jak wszystkie zwierzęta, mogą jednak chorować - i to bardzo poważnie. Jakie są najpopularniejsze i najgroźniejsze choroby kotów? Czy mogą one również cierpieć na choroby psychiczne? Oto najważniejsze informacje o tych czworonogach.

Koty to czworonożni przyjaciele wielu osób. Jakie są najgroźniejsze choroby kotów? Na co może zachorować pupil?
Koty to czworonożni przyjaciele wielu osób. Jakie są najgroźniejsze choroby kotów? Na co może zachorować pupil?123RF/PICSEL

Choroby zakaźne kotów. Które są najgroźniejsze?

Koci katar to choroba zakaźna, którą właściciele kotów często bagatelizują. Tymczasem dla chorego kota może być znacznie groźniejsza niż dla cierpiącego z powodu kataru człowieka - może nawet doprowadzić do jego śmierci. Katar pojawia się zwłaszcza u kociąt. Do tego dochodzi często apatia, kichanie i utrata apetytu.

Niebezpieczna jest też nosówka u kota. To tak zwana panleukopenia, znana też jako koci tyfus lub zakaźne zapalenie jelit. Choroba ta dotyka przeważnie kocięta, między 2 a 5 miesiącem życia. Wywołana jest przez wirus FPV, a leczenie należy wdrożyć natychmiast. Mimo wszystko czasami kocięta nie przeżywają. Warto wiedzieć, że istnieją szczepienia ochronne, które w 100% zabezpieczają przed zachorowaniem na koci tyfus.

Nieuleczalne choroby kotów. Mogą spowodować przedwczesną śmierć

Chorobą zakaźną u kotów, porównywaną często z wirusem HIV u ludzi, jest wirus FIV (Feline immunodeficiency virus), czyli wirus nabytego niedoboru immunologicznego kotów. Zwany jest nawet kocim AIDS. Opisano go po raz pierwszy w roku 1986, w Kalifornii. Choroba jest niestety nieuleczalna, a zdrowy kot może się zarazić od chorego przez różnego rodzaju płyny ustrojowe, jak ślina czy krew.

Nieuleczalną chorobą jest również białaczka kotów, czyli choroba zakaźna, wywoływana przez wirusa FeLV. To jedna z najniebezpieczniejszych chorób, rozpowszechnionych wśród bezdomnych kotów. Wśród kotów domowych nosiciele stanowią jedynie 2 proc. Wirus może przyczynić się do rozwoju nowotworów, a wyniki badań sugerują, że od momentu postawienia diagnozy chore koty żyją średnio 4 lata. Istnieją jednak szczepienia przeciwko białaczce.

Wszelkie niepokojące objawy powinny skłonić nas do zabrania kota do weterynarza. 123RF/PICSEL

Choroby skórne kotów. Jakie są najpopularniejsze?

Choroby kotów mogą objawiać się na skórze, a problemy dermatologiczne tych zwierząt nie należą wcale do rzadkości. Choroby skórne mogą zostać wywołane przez pasożyty i grzyby. U kotów można więc zdiagnozować między innymi:

  • grzybicę,
  • alergię,
  • zaburzenia łojotokowe i zaburzenia rogowacenia,
  • zakażenia bakteryjne, na przykład ropno-urazowe zapalenie skóry czy ropnie podskórne.

Zły stan skóry i sierści może też wiązać się z innymi chorobami - na przykład o podłożu autoimmunologicznym czy endokrynologicznym. Niepokojące sygnały powinny nas skłonić do zabrania pupila do weterynarza. Leczenie warto bowiem wdrożyć od razu - tym bardziej że na skórze kota mogą też rozwinąć się nowotwory.

Choroby psychiczne u kotów. Czy kot może mieć depresję?

Czy koty mogą być chore psychicznie? Zaburzenia zachowania, wynikające z zaburzeń psychicznych, mogą dotykać zarówno ludzi, jak i zwierzęta. U zwierząt trudno jednak jednoznacznie ustalić ich przyczynę i rozpoznać u nich objawy podobnej choroby. Najczęściej więc stwierdza się u kotów zaburzenia psychiczne po wykluczeniu wszelkich innych przyczyn medycznych zmiany ich zachowania.

Koty mogą cierpieć na zachowania obsesyjno-kompulsywne (OCD). Wśród nich może być między innymi nadmierne wylizywanie się, wygryzanie sierści czy autoagresja, w postaci na przykład gryzienia łapek. Mogą też cierpieć z powodu niekontrolowanej wokalizacji, bezcelowego chodzenia czy na przykład zjadania różnych nieprzeznaczonych do jedzenia przedmiotów.

Specjaliści twierdzą przy tym, że chociaż u ludzi zaburzenia psychiczne mogą być związane z genetyką, u kotów najczęściej są spowodowane czynnikami środowiskowymi. OCD u kotów może mieć różne przyczyny - nudę, frustrację, stres, samotność, lęk czy depresję.

Koty mogą też cierpieć na rodzaj ADHD, które związane jest z nadpobudliwością i trudnością w skupieniu uwagi na danej rzeczy. Cierpiące z powodu osamotnienia, nudy i monotonii koty mogą również popaść w rodzaj depresji. Warto wiedzieć, że z równowagi może je wytrącić każda zmiana codziennej rutyny. Kot może gryźć, drapać, coraz więcej spać i stracić zainteresowanie zabawą. Terapia polega na kuracji farmakologicznej, połączonej ze wsparciem psychicznym.

Choroby kotów mogą być natury fizycznej, ale i psychicznej. Często potrzebne jest leczenie farmakologiczne.123RF/PICSEL

Choroby genetyczne u kotów. Najpopularniejsze choroby dziedziczne

Na wystąpienie chorób genetycznych najbardziej narażone są niektóre rasy kotów - między innymi perskie, syjamskie czy Maine Coon. Najczęściej koty mogą cierpieć z powodu następujących chorób:

  • Wielotorbielowate zwyrodnienie nerek - to jedna z najczęściej występujących chorób genetycznych kotów, dotykająca przede wszystkim koty perskie i ich krzyżówki.
  • Kardiomiopatia przerostowa - choroba powoduje pogrubienie umięśnionych ścian serca. W najcięższych przypadkach kardiomiopatia przerostowa powoduje niewydolność tego narządu.
  • Rdzeniowy zanik mięśni - zaburzenie zazwyczaj objawia się, gdy kot ma 12 tygodni. Choroba ta nie jest śmiertelna, jednak powoduje kalectwo.
  • Niedobór kinazy pirogronianowej - to jedna z najczęstszych chorób genetycznych u kotów. Wśród objawów choroby wymienia się między innymi biegunkę, utratę apetytu czy letarg.
  • Gangliozydoza - gdy koty mają 3,5 miesiąca, pojawiają się u nich pierwsze objawy neurologiczne, takie jak lekkie drżenie głowy i kończyn. W końcu może dojść do ślepoty czy napadów padaczkowych.
  • Postępujący zanik siatkówki - choroba objawia się, gdy koty mają około 1,5 roku lub 2 lata. Na jej skutek koty tracą wzrok.

Koty to wrażliwe zwierzęta, o które należy odpowiednio dbać. Powinny być regularnie badane u weterynarza - wówczas można w porę dostrzec oznaki mniej lub bardziej poważnej choroby. Najważniejsze zadanie spoczywa jednak na ich właścicielach. Wszelkie niepokojące objawy czy zmiany zachowania u kota powinny zostać skonsultowane ze specjalistą. 

Czytaj też:

Zobacz też: 

Depresja u psów i kotówStowarzyszenie Program Czysta PolskaPolsat News
Masz sugestie, uwagi albo widzisz błąd?
Dołącz do nas