Jak twój pies rozpoznaje ulubione zabawki? Zobacz

Każdy pies ma ulubione zabawki. Piłeczki, kości, linki do przeciągania, czasem chyłkiem ukradziony kapeć pani czy pana. Najnowsze badanie węgierskich badaczy wskazuje, że takie ukochane przedmioty zajmują szczególne miejsce w psim umyśle.

Jedynie nieliczne psy są w stanie nauczyć się nazw obiektów. Jak więc rozpoznają zabawki?
Jedynie nieliczne psy są w stanie nauczyć się nazw obiektów. Jak więc rozpoznają zabawki?Unsplash

Praca, opublikowana przez badaczy z "Family Dog Project" Uniwersytetu Loránda Eötvösa (ELTE)  z Budapesztu dowodzi, że najlepiej znane psu przedmioty, takie jak ulubione zabawki, tworzą w psiej pamięci "multi-modalny obraz umysłowy". Oznacza to, że pies pamięta i jest w stanie w każdej chwili odtworzyć związane z takim przedmiotem odczucia pochodzące z różnych zmysłów: jego dotyk, zapach czy dźwięki przez niego wydawane.

Dzień psa. Zobacz, jak wyobraża sobie wymarzoną zabawkę

Węgierscy uczeni założyli, że sposoby, na jakie psy identyfikują obiekty, odpowiadają temu, w jaki sposób te same obiekty są odwzorowane w ich pamięci. "Jeśli jesteśmy w stanie ustalić, którymi zmysłami posługują się psy, poszukując zabawki, możemy ustalić w jakich kategoriach o niej myślą" pisze Shany Dror, jeden z autorów badania. "Jeśli psy, poszukując zabawki, posługują się węchem lub wzrokiem, oznacza to, że pamiętają, jak ta zabawka pachnie lub wygląda".

Ten sam zespół ustalił, w opublikowanym wcześniej badaniu, że jedynie nieliczne psy są w stanie nauczyć się nazw obiektów. Teraz właśnie takie psy stały się obiektami badania. "Pozwalają nam zajrzeć w głąb psich umysłów, bo możemy sprawdzić, o czym myślą, kiedy zapytamy je na przykład "gdzie jest twój miś" tłumaczy dr Andrea Sommese, współautorka badania.  

W pierwszym z przeprowadzonych przez zespół eksperymentów, 3 wyjątkowo zdolne psy (takie, które są w stanie rozpoznawać obiekty na podstawie ich nazw) i 10 psów "zwyczajnych", pozbawionych tego talentu, dostały zadanie przyniesienia badaczom konkretnej zabawki. Kiedy przyniosły właściwą, dostawały nagrodę.

Badacze sprawdzali przez cały czas, w jaki sposób psy poszukują celu, który zawsze był umieszczony pośród innych, "rozpraszających" zabawek. Część eksperymentów toczyła się przy włączonym świetle, część - w ciemności. Wszystkie przeszkolone wcześniej psy odnajdywały właściwe zabawki, choć wykonanie zadania zajmowało im więcej czasu po ciemku.

W taki sposób twój pies wyobraża sobie wymarzoną zabawkę. Naukowcy to wiedzą

Pierwszy eksperyment miał pozwolić naukowcom ustalić, jakie zmysły są ważne dla psów podczas prowadzenia poszukiwań. Drugi - o czym konkretnie myślą psy, kiedy myślą o jakimś przedmiocie. Wyobrażają sobie jego wygląd? Zapach? Smak?  

Aby to sprawdzić, w drugiej części eksperymentu wzięły udział tylko psy "utalentowane językowo". Naukowcy starali się ustalić, o czym myślą, gdy słyszą nazwy swoich zabawek. Tutaj psy miały odnaleźć właściwy przedmiot, choć na pierwszym etapie eksperymentu nie miały z nim kontaku. Miały go zidentyfikować, posługując się wyłącznie jego nazwą. Ponownie, aby utrudnić im zadanie, naukowcy przeprowadzili część eksperymentów przy wyłączonym świetle i sprawdzali, które zmysły są wykorzystywane do poszukiwania przedmiotu, którego psy nie widziały w momencie rozpoczęcia eksperymentu - musiały więc posługiwać się jego obrazem zapisanym w ich pamięci.  

"Psy mają dobry węch, ale odkryliśmy, że wolą posługiwać się wzrokiem. Korzystały z nosów niemal wyłącznie wtedy, gdy światło było wyłączone" wyjaśnia prof. Adam Miklosi, szef departamentu etologii Uniwersytetu ELTE i współautor badania. "Psy węszyły częściej i dłużej w ciemności. Po ciemku poświęcały na węszenie aż o 90 proc. więcej czasu, ale nawet wtedy posługiwały się węchem przez zaledwie 20 proc. czasu poszukiwań".

Fakt, że w poszukiwaniach psy posługiwały się nie jednym zmysłem a wieloma oznacza, że w ich pamięci zapisuje się wiele aspektów ich ulubonych zabawek. Kiedy bawią się na przykład piłeczką, zapamiętują jej wygląd, związane z nią odczucia dotykowe, wydawane przez nią dźwięki czy jej zapach. A następnie budują w swoim umyśle złożony, wielowymiarowy obraz przedmiotu, który potem potrafią z pamięci wydobyć.

Masz sugestie, uwagi albo widzisz błąd?
Dołącz do nas