Chociaż węże nie mają uszu i tak świetnie słyszą

Każdemu rzuca się w oczy fakt, że węże nie mają uszu. Wiele osób wyciąga z tego błędny wniosek, że gady te nie słyszą. Okazuje się, że prawda jest inna.

Węże nie posiadają małżowiny usznej, ale mają ucho wewnętrzne - tak jak ludzie.
Węże nie posiadają małżowiny usznej, ale mają ucho wewnętrzne - tak jak ludzie.123RF/PICSEL
partner merytoryczny
banner programu czyste powietrze

Badanie przeprowadzone na Uniwersytecie w Queensland w Australii, kraju sławnego z węży, rzuciło nowe światło na ich właściwości. Do tej pory uważano, że przez brak uszu, gady odczuwają wyłącznie wibracje przenoszone przez ciała stałe, z którymi mają bezpośredni kontakt. Potrafią zatem wyczuć tupot stóp. Okazało się jednak, że te gady są również wrażliwe na fale dźwiękowe.

W badaniu wzięło udział 19 australijskich dorosłych węży wyhodowanych w niewoli reprezentujących pięć odrębnych rodzajów: żmije śmierci (Acanthophis), pytony woma (Aspidites), węże bladogłowe (Hoplocephalus), tajpans (Oxyuranus) i węże brązowe (Pseudonaja).

Okazało się, że wszystkie z nich rejestrują dźwięk, chociaż reagują na niego inaczej.

Jak słyszą węże?

Naukowcy odkryli, że pomimo braku błony bębenkowej i uszu zewnętrznych, węże nie są głuche. Podobnie jak my, mają ucho wewnętrzne i wyczuwają fale dźwiękowe, które wprawiają ich głowę w wibrację.

Głównym nośnikiem informacji dźwiękowej są kość kwadratowa i strzemiączko analogiczne do tego, występującego u ssaków.

Dzięki temu naukowcy są pewni, że węże mogą usłyszeć, gdy krzyczysz na ich widok.

Jak węże reagują na dźwięk?

Naukowcy wyodrębnili osiem różnych zachowań w reakcji na dźwięki, w tym: ruch ciała, zamrożenie ciała, ruchy głową, ruchy językiem, syczenie, podnoszenie głowy i szyi, fiksacja głowy i opadanie żuchwy.

Okazało się, że to, jak osobniki reagowały na dźwięki, silnie zależało od przynależności do danego gatunku. Reakcje każdego z nich zostały ukształtowane przez indywidualne czynniki ewolucyjne.

Na przykład pytony woma są dużymi, nocnymi wężami z mniejszą liczbą zagrażających im drapieżników niż mniejsze gatunki i prawdopodobnie nie muszą być tak ostrożne, więc mają tendencję do zbliżania się do dźwięku. Tajpany z kolei w naturze są narażone na większą liczbę drapieżników więc ich zmysły wydają się być znacznie bardziej wrażliwe.
Dr Christina Zdenek w rozmowie z Cosmo

Źródło: Cosmosmagazine.com

Skąd w Polsce wzięła się kaczka mandarynka?Program Czysta Polska
INTERIA.PL
Masz sugestie, uwagi albo widzisz błąd na stronie?
Dołącz do nas