W Polsce rośnie drzewo, do którego można wejść. Zachwyca, ale jest problem
Oprac.: Katarzyna Nowak
W dziupli Tekli zmieści się kilka dorosłych osób. W środku znajdują się stolik i krzesła. Topola Tekla jest wyjątkowa z kilku względów.
Wyróżniająca się na tle polskich drzew topola Tekla (należąca do gatunku topola bujna/niekłańska) to prawdopodobnie najgrubsza jednopniowa topola kanadyjska w Polsce. W Rejestrze Polskich Drzew Pomnikowych wymieniana jest jako jedno z najbardziej monumentalnych drzew w naszym kraju.
Drzewo z dużą dziuplą
Topola kanadyjska o niespotykanym wyglądzie rośnie w woj. śląskim przy ruinach zamku w Chudowie. Tekla to nie tylko najgrubsze tego typu drzewo w Polsce. Jest też słynne z powodu "domku Kubusia Puchatka", czyli dziupli, która mieści się w wypróchniałym pniu.
Ogromny pień, z równie wielką dziuplą, i gigantyczne konary to znaki rozpoznawcze Tekli. Drzewa nie można pomylić z żadnym innym polskim pomnikiem przyrody. Topola z Chudowa ma taki status od 1981 r.
Obwód pnia tego okazu topoli kanadyjskiej wynosi ok. 7,50 m, a pomiar od punktu pośredniego dał wynik 7.62 m. Przy samej ziemi obwód wynosi aż ponad 10 m!
Drzewo mierzy ponad 31 m wysokości, a pień został ucięty na wysokości kilkunastu metrów, przycięto też konary drzewa.
Na liście najwyższych drzew Polski Tekla plasuje się na 92. miejscu. Najwyższym drzewem w Polsce jest obecnie Daglezja Helena, która rośnie w woj. dolnośląskim, drzewo ma 59,40 m wysokości.
Chore drzewo, ale ma zdolność do regeneracji
Rejestr Polskich Drzew Pomnikowych podaje, że stan zdrowotny Tekli jest fatalny. Wpłynęły na to liczne ingerencje w budowę drzewa. Mimo opresji, topola nieco się regeneruje, tworząc odrośla w pobliżu uszkodzonych miejsc. "Może więc jeszcze trochę pożyje, czego mu jak i nam wszystkim wypadałoby gorąco życzyć" - czytamy w rejestrze.
Wyjątkowy okaz jest regularnie poddawany zabiegom pielęgnacyjnym, które mają przedłużyć jego żywotność.
Tekla pochodzi najprawdopodobniej z dostawy topól bujnych ze szkółek w Niekłaniu (po 1920 r.). Drzewo rośnie przy nasypie drogowym i jest charakterystycznym elementem krajobrazu, oraz miejscem spotkań.
Mianem topól kanadyjskich określane są spontaniczne mieszańce powstałe w wyniku krzyżowania euroazjatyckiej topoli czarnej z topolą deltoidalną. Topole kanadyjskie rozpowszechniane w uprawie zaczęły być w Europie od XVIII w.
W Polsce na dziko gatunek występuje na nieużytkach, brzegach rzek, na wsiach i w miastach. Topole sadzi się w gospodarstwach, czy w parkach.
źródła: manawpodrozy.pl, Rejestr Drzew Pomnikowych
