Nadzwyczajny gość zawitał do zoo w Polsce. Te rzęsy robią wrażenie

Wrażenie, jakie robi dzioboróg abisyński jest niesamowite i można założyć bez ryzyka, że będzie je wywierał na zwiedzających zoo w Poznaniu.

Zwłaszcza, że z każdej perspektywy ptak wygląda inaczej - odmiennie z profilu, odmiennie en face. W takiej właśnie pozycji, widziany od przodu, potrafi zaczarować nie tylko swym potężnym dziobem, ale zwłaszcza rzęsami, jakich nie ma żaden inny ptak.

To wielka rzadkość u ptaków. U ludzi włoski te są zagięte ku górze i wyrastają z powiek. Ich zadaniem jest ochrona oka przed kurzem, pyłem, brudem, także obcymi obiektami. Rzęsy pracują wytrwale i szybko się zużywają. Człowiek wymienia je co mniej więcej trzy, cztery miesiące.

Rzęsy także dodają piękna. Długie uważane są za szczególnie urokliwe, często się je tuszuje, przedłuża i podkręca. Dzioboróg abisyński nie musi tego robić, natura obdarowała go bardzo długimi i pięknymi rzęsami.

W jego wypadku jest to jednak o tyle osobliwe, że ptaki nie mają włosów. To zatem nie włoski, ale drobne piórka przekształciły się u dzioboroga w coś podobnego do rzęs, których rola nie jest do końca znana. Być może zbliżona jest do rzęs ludzkich, czyli osłaniają one oczy ptaka przed pyłem, jakże obecnym w jego ojczyźnie.

Dzioboróg abisyński żyje bowiem w Afryce. Wbrew nazwie, nie tylko w Etiopii, ale w całej środkowej i subsaharyjskiej części kontynentu, od Senegalu i Mauretanii aż po Somalię i wschodniej obszary Afryki - Ugandę i Kenię, ale jedynie jej północne części.

Jego bliski krewny - dzioboróg kafryjski - jest mieszkańcem południowej Afryki, od Kenii i Tanzanii po RPA. Różni się nieco wyglądem i kolorami nagiej skóry na szyi i głowie, typowej dla tych ptaków. U dzioboroga kafryjskiego skóra nabiera barwy czerwonej, a u abisyńskiego - raczej niebieskawej i czarnej.

Na tych terenach to jeden z charakterystycznych mieszkańców sawann i półpustyń, który nader często kroczy wśród traw, starannie je przeszukując. Jego wielkie oczy z rzęsami wypatrują wtedy pokarmu. Ten dzioborożec to zmyślny łowca.

Chwyta wszelką drobną zdobycz, najczęściej bezkręgowce, takie jak jego ulubione żuki i szarańcza, duże pająki i skorpiony, ale także jaszczurki, płazy, węże (również jadowite), w których chwytaniu dzioboróg jest doprawdy mistrzem.

Potrafi też pożreć żółwia, gryzonia, pisklęta innych ptaków, słowem: wszystko co podejdzie pod jego wielki dziób i da się złapać. Typowym dla Afryki widokiem są te dzioborogi czatujące na żuki przy stertach odchodów dużych afrykańskich trawożerców albo idące niemal ławą przez trawy, by przetrząsnąć okolicę.

Wszędzie na obszarach Sahelu ten ptak jest zagrożony wymarciem, stąd hodowla dzioborogów abisyńskich w zoo w Poznaniu ma duże znaczenie dla ich ochrony. Samiec Clayde przybył tu właśnie z Berlina i dołączy w Poznaniu do samicy imieniem Rozy. Pracownicy ogrodu liczą na to, że stworzą parę i doczekamy się piskląt.

Póki co proces poznawania się idzie wolno i wymaga cierpliwości. "Na razie Clayde i Roza oswajają się z naszymi opiekunami i ze sobą (przez ścianę ). Ze względu na to, że ptaki te są bardzo delikatne proces socjalizacji musi przebiegać w odpowiednim tempie" - poinformowali pracownicy ogrodu.

Warto zaznaczyć, że zarówno samica, jak i samiec tego gatunku dysponują tymi niezwykłymi rzęsami, którymi zadają szyku na afrykańskiej sawannie. Podobnie jak statecznym, przemyślanym chodem. To m.in. on nasunął naukowcom wniosek, że dzioboróg to ptak bardzo specyficzny i bliski wymarłym dinozaurom.

Badania wykazują, że istotnie jest w prostej linii krewnym wymarłych raptorów ptasich. Takiego terminu używa nawet anglosaska nomenklatura, która podkreśla, że ptaki wyewoluowały w jurze z pewnej grupy pierzastych dinozaurów podobnych do raptorów i następnie utworzyły odrębną, niezależną od dinozaurów linię.

Dzioboróg abisyński jest tego najlepszym przykładem, sam wygląda nieco jak dinozaur. I uchodzi za ptaka nadzwyczajnie inteligentnego, który intelektem dorównuje krukowatym, a niektóre z nich przewyższa.