Wielbłąd
Wielbłąd (Camelus) to duży ssak z rodziny wielbłądowatych, przystosowany do życia w suchych i pustynnych warunkach. Istnieją dwa główne gatunki: wielbłąd jednogarbny (dromader) i wielbłąd dwugarbny (baktrian). Wielbłądy mają charakterystyczne garby, które magazynują tłuszcz, co umożliwia im przetrwanie bez wody i jedzenia przez dłuższy czas. Są wykorzystywane jako zwierzęta transportowe, wierzchowe oraz dostarczają mleka, mięsa i wełny.
Wielbłąd - najważniejsze informacje
Wielbłąd jest zwierzęciem fizjologicznie przystosowanym do życia w suchym i gorącym klimacie. Dziką odmianę można spotkać wyłącznie w północnej części Chińskiej Republice Ludowej oraz Mongolii, a dokładniej na Pustyni Gobi.
Wielbłąd jednogarbny (dromader) zamieszkuje pustynne i półpustynne obszary Afryki oraz Półwyspu Arabskiego. Został sztucznie wprowadzony także do ekosystemu Australii.
Wielbłąd dwugarbny (baktrian) występuje głównie na stepach, pustyniach i półpustyniach oraz terenach górzystych Azji Środkowej.
Co jedzą wielbłądy i ile piją wody?
Wielbłąd prowadzi dzienny tryb życia. Nocą śpi pod gołym niebem, natomiast od świtu zajmuje się szukaniem pożywienia. Zwierzę to jest znane przede wszystkim ze swojej dużej odporności na brak wody.
Może wytrzymać bardzo długi okres bez dostępu do niej. Kiedy pije, jest w stanie przyjąć nawet 150 litrów płynów.
Wielbłądy tworzą stada liczące około 20 osobników. Są one złożone z samic oraz dominującego samca. Żywią się roślinami, a ze względu na trudne warunki, w których żyją, ich główne pożywienie stanowią suche, kwaśne oraz słone rośliny. Dość często wybierają także kolczaste krzewy. Zjedzony przez nie pokarm jest bardzo szybko trawiony.
Wielbłądy są wykorzystywane głównie do transportu towarów na duże odległości. Są również źródłem mleka, sierści oraz mięsa.
Jak wygląda wielbłąd?
Wielbłąd jednogarbny (samiec) osiąga wagę 400-690 kg. Charakteryzuje się wąską klatką piersiową oraz zakrzywioną szyją.
Wielbłąd dwugarbny jest bardziej krępy. Dorosły osobnik może ważyć nawet 900 kg. Jego wełna jest także bardziej obfita w porównaniu z dromaderem.
Baktrian może mieć umaszczenie od barwy jasnokremowej aż do ciemnobrązowej. Wielbłąd jednogarbny jest zazwyczaj karmelowo-brązowy lub piaskowy.
Temperatura ciała tego zwierzęcia może się wahać od 34 do 41,7°C, co zapobiega poceniu się, a więc utracie wody. Nocą nagromadzone ciepło zostaje oddane na zewnątrz. Chroni to przed przegrzaniem oraz niskimi temperaturami, które występują na terenach pustynnych. Wielbłąd żyje około 40-50 lat.
Okres rui u tych zwierząt przypada na wczesną wiosnę. W tym czasie samce, aby wyrazić swoją dominację nad pozostałymi osobnikami, opryskują swoje ciała stężonym moczem o intensywnej woni. Ciąża trwa 380-400 dni. Samica rodzi zazwyczaj jedno młode, które karmi swoim mlekiem przez około rok. Osobniki płci żeńskiej osiągają dojrzałość płciową po 3 latach, natomiast samce w wieku 5 lat.
Czy wielbłądy są pod ochroną?
Dziki wielbłąd dwugarbny (Camelus bactrianus ferus) według Czerwonej Listy Gatunków Zagrożonych Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody jest zaliczany do kategorii CR, czyli zwierząt krytycznie zagrożonych wyginięciem.
Co kryje garb wielbłąda?
- Garb wielbłąda (lub dwa) kryje w sobie duże zapasy tłuszczu. Dzięki niemu może on przetrwać nawet wtedy, gdy nie ma dostępu do pożywienia. Garb zabezpiecza go także przed nadmiernym przegrzaniem.
- W Arabii Saudyjskiej przeprowadzane są wybory najpiękniejszego wielbłąda. Temu wydarzeniu towarzyszą także wyścigi oraz aukcje tych zwierząt.
- Wielbłąd ma oko wyposażone w trzy powieki.
- Mimo że symbolem Australii jest uroczy koala, to szacuje się, że na terenie tego kraju może żyć nawet 10 razy więcej wielbłądów.
- Zwierzę to jest w stanie unieść ciężar o wadze 500 kg.
- Bolesław I Chrobry w 1000 roku podarował cesarzowi Ottonowi III wiele podarunków. Wśród nich znalazł się także wielbłąd.
- Te zwierzęta poruszają się inochodem. Oznacza to, że najpierw podnoszą kończyny z jednej strony ciała, a później te znajdujące się po drugiej stronie.
- W wyniku utraty wody wielbłąd może stracić nawet 30% masy swojego ciała. Nie jest to jednak dla niego zagrożeniem. Jest pod tym względem ewenementem wśród zwierząt.
- Dromadery sprowadzono do Australii w XIX wieku, gdzie miały pełnić rolę zwierząt pociągowych. Rozwój techniki sprawił, że przestały być one potrzebne i wypuszczono je na wolność. Ze względu na brak naturalnych wrogów ich populacja sięgała około 1 mln osobników, co wpłynęło negatywnie na ekosystem. Od 2010 roku trwają działania mające zredukować ich liczebność.
- Mleko wielbłądów jest niezwykle pożywne. Swoim składem jest najbardziej zbliżone do mleka kobiecego. Zawiera dużo wapnia oraz witamin, a także innych cennych związków mineralnych.
